boel woorden die wel in het AN
bestaan, maar niet in het dialect.
Bruiloft is onbekend, daarvoor
gebruikt men 'troufeste'voor
heuvel wordt het woord 'o:gte'
gebruikt; 'wanneer' is vervangen
door 'hoeneer', keuvelen door
'praoten', koren door 'graon',
knaap door 'joengen'loof door
'mosch' en luttel wordt alleen ge
bezigd in 'het is maar luttel, wat
er overgeschoten is'Meestal wordt
er "n bitje' gebruikt. 'Hij stond'
is in de volkstaal 'ie stong of ie
stieng'
Zenden is ook 'n ongebruikelijk
woord; daarvoor wordt 'stieren'
gebruikt; wandelen is 'kuieren'.
'Ten slotte,' aldus De Hullu,'merk
ik op dat het woord wandelen, in
het echte, onvervalschte Cadzandsch
wel voorkomt, maar het heeft dan
de betekenis uit logeren gaan,
logeren. Door invloed van het Hol-
landsch begint het zich de betekenis
van ambulaire toe te eigenen.'
'Zeuge' is het wijfje van het var
ken. Viggen, meervoud 'viggens'
komt algemeen voor en 'keu is de
algemeene naam voor het varken'
'Mooi' is veel minder in gebruik
dan 'schoone'. Fraai is bij De Hul-
lu bekend in de zin van fatsoen
lijk: 't Is een fraaie vent. Dat
zeggen ze van iemand, die zich
fatsoenlijk, 'net', gedraagt.
Ten slotte geeft hij een nadere
toelichting op het geheel.
'De klank van de a in schaap,
zalig, zaak, vader enz. is welis
waar niet zo volkomen zuiver als
in het beschaafde Hollandsch, maar
ik zou hem niet phonetisch durven
weergeven met de oa zoals in het
Dialecticon van Winkler (2, blz.
216) gedaan wordt; inderdaad hij
heeft eenige neiging om naar o
over te hellen, maar niet
zoo sterk als hier in de volks
spraak van Deventer of zooals ik
het wel gehoord heb bij zuiveren
Vlamingen. In mijne familie, of
juister nog, in het huisgezin van
mijne vader althans wordt die a
wel vol - ik zal maar zeggen gat-
turaal - uitgesproken, maar een
o-klank is er niet in te horen.
Dat de uitspraak in de laatste
twintig jaar is gewijzigd, komt mij
niet waarschijnlijk voor. Zoover
ik kan nagaan spraken en spreken
mijn grootouders en ouders de
klanken even zoo uit als mijn
broers, zusters en ik. Wel ge
bruikt de jongere generatie ande
re woorden voor dezelfde zaken.
Fransche en oud Vlaamsche uitdruk
kingen en woorden worden gaande
weg onder den invloed van bestuur
en schoolonderwijs door Hollandsche
vervangen.
De ij in pijp, wijf, twijfelen,
blijven, worden in Kadzand en
ik durf zeggen bij het oude ras
van de Westelijk Zeeuwsch-Vlamin-
gen, de Protestanten in één woord
(de Katholieken zijn van oorsprong
Belgen uit Oost- en West-Vlaande-
ren, een immigratie, die dateert
van het laatst der vorige en voor
het grootste gedeelte van de helft
der tegenwoordige eeuw, en nog
immer voortduurt, al spreekt ook
het jongere geslacht der Katholie
ken vrij wel, zoo als de oorspron
kelijke Zeeuwsch Vlamingen Hol
landsch), zoo als de u in muus
(muis) huus (huis) hier in Deven
ter. Hoe het te Sluis er mee ge
steld is, weet ik niet.'
(Voor Sluis kreeg het Genootschap
een lijst van J.H. Hennequin, ge
boren in 1820, R.W.).
De Hullu vertrok korte tijd later
uit Deventer naar Utrecht, waar
hij na enkele jaren zijn werk ver
wisselde met Den Haag. Ondanks
zijn talrijke onderzoekingen en
publicaties, bleef hij de band met
Cadzand houden en liet hij regel
matig over zijn geboortestreek en
-dorp artikelen verschijnen. In
1927 kwam hij terug naar zijn Cad
zand. Vanaf de oprichting van
onze Vereeniging, in 1929, was
hij actief bij het verzamelen van
dialectwoorden betrokken. In het
30
