middel bij de slavenaankoopAls een slavenschip op de Walcherse kust verging, zoals in 1738, lagen er ontelbare keutjes op het strand. Toen wij probeerden over het keut- jesspel meer te weten te komen, zijn we daarin niet geslaagd: er kwam geen respons op onze vragen. Nu volkomen onverwacht, horen we, dat bij de familie Jasperse in Oost-Souburg dit spel met ruim 2000 keutjes nog dit jaar herhaal delijk werd gespeeld. De zak met schelpen is al heel lang in het be zit van deze familie en doet nog menigmaal dienst bij het spel. Dan wordt ook een trommel met centen op de tafel gezet (één cent is 10 keutjes waard). Ook vraagt het spel drie gewone dobbelstenen en zes kleine uit been gesneden dobbelsteentjes, die elk 5 onge merkte blanco vlakjes hebben en één vlakje waarop resp. 1, 2, 3, 4, 5 of 6 ogen zijn gemerkt. Twee bakjes moeten dienst doen als pot A en pot BVóórdat we de spelre gels doorgeven, zouden we eerst graag willen weten of er Nehalen- nia-lezers zijn, die nog keutjes bezitten, of die mogelijk fami lies kennen, die het spel hebben gespeeld of het nu nog spelen. Het moet 'n bijzonder boeiend ge zelschapsspel zijn, dat gewoonlijk voortging tot in 'de late uurtjes'. Wij ontvingen Van het echtpaar George en Els Simons na een paar gesprekken met uw secretaresse, de volledige kopie van een interessante studie van de hand van dhr. J.A. Buyse (Museum Leiden) over het boven vermelde pachtspel, dat op Wal cheren keutjesspel heette. Mevr. Simons noemt haar man en zich zelf 'schelpengekken'Ieder vrij ogenblik zijn ze aan het zoeken, bij Ritthem vooral, op vrije da gen ook in andere landen. Dichtbij vonden ze o.a. 83 tro pische kauri'sschelpen van de familie der porseleinslakken Cypraea moneta, op Walcheren keutjes genoemd. Jarenlang heb ben ze tevergeefs getracht, ant woord te krijgen op enige vragen; o.a. 'Hoe zou de benaming keutjes voor deze schelpen zijn ontstaan? Waarom wordt een algemeen Neder lands pachtspel alleen in Zeeland keutjesspel genoemd? Wordt het nu in onze provincie nog ergens gespeeld? 'Toen vorig jaar onver wacht antwoord kwam op al deze vragen en zijzelf bij de familie Jasperse in Oost-Souburg konden meespelen, meenden ze, dat alles wat nu over de keutjes en het keutjesspel bekend was, voor het nageslacht vastgelegd zou moeten worden. Elke eerste zondag van de maand bezoeken ze samen met dhr. en mevr. P. Keukelaar uit Wemeldinge de bijeenkomsten van de Schelpenvereniging Gloria Mare in Antwerpen, waar ook dhr. Buyse steeds aanwezig is. Hem wisten ze enthousiast te maken voor een uitvoerige wetenschappelijke stu die (met uitstekende documentatie) waardoor nu ook onze Vereeniging het woord keutje en het keutjes spel helderder belicht kan zien dan in het WZD in 1964 mogelijk was. Met veel dank hebben we dit geschenk aanvaard en we ho pen op enkele onderdelen in vol gende Nehalennia-afleveringen na der in te kunnen gaan. Zo meende ons oud-bestuurslid J.L. Braber eveneens, dat het geen hij zich nog uit zijn jeugd in Stad aan het Haringvliet her innert van de leefwijze van de men sen van toen, nu dient te worden vastgelegd, omdat het nooit meer zó kan plaatsvinden. Hij schreef alles op in zijn dia lect met alle in die tijd gebruik te woorden en gezegdes en schonk het uitvoerige waardevolle verhaal aan ons archief, waar het dank baar is aanvaard, omdat het daar zeker thuishoort. Intussen zal het in gedeelten verschijnen in de ru- 35

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1992 | | pagina 37