anderzijds. De Menapiërs die hier
toen woonden, waren geleidelijk
onder Romeinse heerschappij geko
men en zij ressorteerden onder
de provincie Gallia Belgica. Vooral
in de periode 170-270 was het hier
een welvarende streek en werd
er druk gevaren en handel gedre
ven. Het is in die tijd dat er twee
tempels voor de godin Nehalennia
werden opgericht: bij het huidige
Domburg en Colijnsplaat.
Nehalennia is een inheemse godin
geweest, die speciaal vereerd werd
door schippers en reders. Zij slo
ten een soort contract met de god
heid: als zij een goede reis kre
gen, beloofden zij een votiefaltaar
voor de godin op te richten bij
een van haar tempels. Zo kwamen
er de vele nu gedeeltelijk terug
gevonden beelden en altaren, ge
maakt van zandsteen, kalksteen
of Doornikse kolenkalksteen
Werden die beelden hier gemaakt,
of werden ze vervaardigd op de
thuisbasis van de opdrachtgevers?
Omdat zoveel van deze beeldhouw
werkjes identieke vormen hebben,
is het beslist niet uitgesloten dat
de makers ervan in deze streken
woonden. De oprichters van de
votiefgeschenken kwamen echter
niet uit deze streken. Uit de vele
inscripties kunnen wij opmaken,
dat de dedicanten afkomstig waren
uit het Duitse achterland, o.a.
uit Keulen en Trier, uit wat we
nu België noemen, uit Engeland
en Frankrijk. Zij vervoerden en
verhandelden bouwmaterialen, graan,
olie, aardewerk, zout, wijn en vis
saus.
De votiefgeschenken kunnen inge
deeld worden in drie categorieën:
losse beelden van de godin, een
voudige altaarstenen met een in
scriptie en miniatuurtempeltjes met
een voetstuk met opschrift en daar
boven, in een overwelfde nis, de
zittende of staande godin. Nehalen
nia draagt een lang gewaad met
Nehalennia met hond, fruitmand en
schoudermanteltje.
een lange mantel en daaroverheen
vaak een kort schoudermanteltje.
Op het hoofd heeft zij doorgaans
een hoed of kapje. Omdat met na
me het schoudermanteltje uniek
is voor de Nehalenniabeelden,
hebben we hier waarschijnlijk te
maken met een uitbeelding van
de toen hier inheemse kleding.
Meestal zit of staat naast de go
din een windhond, symbool van
trouw en waakzaamheid. Of is de
hond ook het symbool van het le
ven na de dood, zoals de elders
veel afgebeelde hellehond Cerbe
rus? Ook wordt wel gedacht aan
de hond als genezing brengend
dier. Verder is op veel altaren
6
