De schaapherder, groot van stuk en
sterk, nam zijn mes en sneed het
koord door. Het meisje stond gereed
om het dode lichaam op te vangen,
maar kijk: de jongeman sprong naar
beneden en omhelsde zijn lief harts
tochtelijk.
De schaapherder ging er in paniek
vandoor.
'Wat is er gebeurd,' vroeg het meisje.
'Hoe komt het toch dat ik je weer
aan mijn hart kan drukken. Of droom
ik misschien?'
'Nee, mijn lief, je droomt niet. Ik
leef, want ik heb drie dagen en drie
nachten op de schouders van Onze
Lieve Vrouwe gestaan, zodat het koord
mij niet kon doden.'
Ze namen elkaar bij de hand en liepen
zo hard ze konden terug naar de stad
langs de oude heirweg, waaraan de
Oostpoort lag. Toen ze door de Oost
poort de stad binnenliepen begonnen
de klokken van de Lieve Vrouwekerk
te luiden en een menigte volk kwam
toelopen op het gerucht dat de jonge
man die drie dagen geleden opgehan
gen was, nu vrij rondliep in de stad.
Die dag was er grote vreugde en feest
in de stad Ardenborch.
De koopman was in alle stilte uit de
stad vertrokken en werd er nooit meer
teruggezien.
Samen met haar geliefde beheerde
de koopmansdochter het familiebezit.
Ze werd moeder van een flinke zoon,
die ze naar de graaf 'Gwijde' noemde.
En terwijl zij huis en haard bestuurde
en voor het kind zorgde, trok haar
man als jonge koopman door Vlaande
ren en bracht rijkdom mee uit de toen
bekende landen.
Vanzelfsprekend ging het mirakel van
mond tot mond en nog eeuwen later
werd het wonderlijk gebeuren door
troubadours bezongen op markten
en kermissen in Vlaanderen, zodat
het verhaal tot op de dag van van
daag van generatie op generatie over
geleverd is.
Bovenstaande is een vrije bewerking' van 'Een
nieuw liedeken' ofwel 'Het lied van de Speel
man van Aardenburg1. Het werd in do 17e eeuw
opgetekend, toen het nog op kermissen en mark
ten gezongen werd. Het originele handschrift
bevindt zich in het rijksarchief in Gent. Het
thema, van het lied, nl. dat iemand rust op
do schouder va^ Maria, komt in heel veel ver
halen in West-Europa voor.
(Noot van de red: volgens de jongste weten
schappelijke inzichten kan de middeleeuwse
Mariaverering niet in verband worden gebracht
met het beeld en de legende van Maria met
de inktpot, vgl. R.M. van Heeringen en
H. Ilendrikse, 'Nieuw licht op de Maria
verering te Aardenburg in de Middeleeuwen',
Zeeuws Tijdschrift 41(1991)3, 97-102)
1 7
