Ook het gebruik van typisch Axelse dialectwoorden gaf weinig verschil te zien tussen de oude en nieuwe informanten. Het feit dat de nieuwe informanten waar mogelijk nog betrek kelijk veel Axelse dialectwoorden gebruiken, in vergelijking met de oude, kan toch duiden op een stijgend prestige van het Axels dialect. Vrouwen zeggen vaker dat er typisch Axelse dialectwoorden bestaan dan mannen. Daaruit zouden we mogen concluderen dat zij gevoeliger zijn voor de ver schillen tussen het dialect en de standaardtaal. Kijken naar (je) dialect De vragen over dialectgebruik in. huiselijke kring door de ondervraagden zelf en door anderen leverden de volgende resultaten op. Alle ondervraag de sprekers beschouwden zichzelf als dialectsprekers. Van de 11 onder vraagde vrouwen vonden 7 (64%) dat ze op dit moment in de huiselijke kring nog evenveel dialect spraken als 25 jaar geleden. Eén vrouw vond zelfs dat ze tegenwoordig meer dia lect sprak dan in de jaren zestig, omdat haar kinderen inmiddels het huis uit waren en ze zich niet meer zo gedwongen voelde 'netjes' te pra ten. De ondervraagde mannen vonden in 7 van de 9 gevallen (78%) dat ze evenveel dialect spraken als 25 jaar geleden. Wat de mening over het dialectgebruik van anderen betreft, waren er meer verschillen tussen mannen en vrouwen: 9 van de 11 ondervraagde vrouwen (82%) en 6 van de 9 ondervraagde mannen (67%) vonden dat andere, even oude sprekers uit het Land van Axel evenveel dialect spraken als 25 jaar geleden Vooral dialectklanken worden door de vrouwen aanmerkelijk meer ge bruikt dan ze zelf zeggen te doen, terwijl daarentegen het verschil tussen gerapporteerd en feitelijk gebruik van dialectklanken voor mannen, gering is. Het verschil tussen feitelijk en gerapporteerd gebruik van dialectvormen is veel groter dan voor dialectklanken, zowel voor mannen als voor vrouwen. Conclusies Het prestige van het dialect in het Land van Axel is er de laatste 25 jaar op vooruit gegaan. De vrouwen gebruiken dialect meer dan de mannen. In het algemeen gaat het gebruik van dialect achteruit. Vanuit het gevoel 'erbij te horen' wordt het dialect in het Land van Axel positief ervaren en is men geneigd meer dialect te spreken. R.W. Mededelingen van het onderzoeks- secretariaat De vragenlijst vraagt elke keer niet alleen uw ja of nee in de eerste ko lom, maar ook uw antwoord op: hoe zou men dit in uw dialect zeggen? Dhr. W. Sacré (Bh), die voor de ge gevens steeds te rade gaat bij zijn informanten, mw. J. v.d. Klooster- Slaager en haar broer Bram Slaager, schrijft o.a.: 'In veel gevallen ken nen ze wel een alternatieve uitdruk king voor het gevraagde, maar komen dan in het A.B.N. terecht. Ook komt het voor, dat ze weten, dat er een uitdrukking in het eigen dialect be staat maar er tijdens de sessies niet op kunnen komen. Een bekend verschijnsel.' Wij waarderen de me dewerking van dhr. Sacré zeer en begrijpen, dat door ons verlangde antwoorden wel eens achterwege moe ten blijven. Maar dat altijd nog zo- velen de tweede kolom onbeschreven laten, is wel teleurstellend. Wie niet aan een afgepaste korte tijdsduur gebonden is, zou het misschien even weg kunnen leggen tot een andere dag. Mogelijk komt men er dan toch nog op? Zo kwam b.v. dhr. C. Martens (Hrh) bij de zegswijze: Die 'ieuw z'n eigen jakkes met de equivalenten: Die liet 't achterste van z'n tonge nie zieë en Die wist ok mêêr. Voor het woord spijbelen had hij het in zijn dialect gebruikte, schoole ach ter d'êêge 'ouwe. Soms wordt hij door het woordgebruik in een gezegde her- 38

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1993 | | pagina 40