geworden dun van de ouders en groot
ouders. Het dialect verzwakt; verom-
me wordt terug en een ruutouwter
een schommel.
Sommige gezinnen koken nog water
op de kachel en houden de koffie warm
op een petroleumstel maar in West-
kapelle tref je ook computers, CD-
spelers en video-camera's aan. De
welvaart heeft niet alleen het dage
lijks leven veranderd maar óók de
taal. Dat de meeste verhalen en
liedjes, die in het dialect zijn ge
schreven, over vervlogen tijden gaan
is jammer. Je gevoelens onder woor
den brengen gaat 't gemakkelijkst
in je moedertaal. Als die taal een dia
lect is, waarom zou je dan geen ver
haal kunnen schrijven over de gemeen
telijke herindeling of andere actuele
onderwerpen?
T.: Dat men in het algemeen over
vroeger schrijft is begrijpelijk. Je
herinnert je iets van vroeger, iets
leuks en je gaat daarover een ver
haaltje schrijven. Je fantaseert er
iets bij, zodat het een aardig geheel
wordt. Ik probeer ook wat oudere
uitdrukkingen en typisch Ouddorpse
woorden van vroeger in mijn verhaal
op te nemen. Zodoende worden deze
bewaard voor het nageslacht.
Oudere mensen lezen graag iets over
vroeger. Vooral als het in het dialect
geschreven is. Dat spreekt hen aan.
Zij herinneren zich enkele personen,
die erin voorkomen en vinden dat
prachtig. Ik geloof niet dat de jeugd
daarvoor veel belangstelling heeft.
Schrijven van verhalen over iets dat
zich heden ten dage afspeelt, lijkt
mij moeilijk. Je moet een verhaal heb
ben met een 'clou' erin.
6. Een aantal jaren geleden verscheen
Tussen Holland en Vlaanderen, ver
halen en gedichten in de dialecten
uit dit gebiedNu is er dus weer
een nieuwe bundel verschenen. De
bundel Tussen Holland cn Vlaanderen
is door onze vereniging uitgegeven
en werd goed verkocht. Hoe zou het
komen dat er toch zoveel belangstel
ling is voor het geschrevenen dialect?
L.Op vraug 6 is moeilijk een direct
antwoord te geven. De vraag die direct
bij mij opkwam luidt: 'Is er wel zo
veel belangstelling voor het geschre
ven Zeeuws?' De bundel Tussen Hol
land en Vlaanderen, waarin ook een
bijdrage van mijn hand is opgenomen,
mag dan goed verkocht zijn, mij be
kruipt toch het vermoeden dat hier
aan nog een andere reden ten grond
slag ligt. Men is lid van de Veree-
niging voor Dialectonderzoek en dan
speelt naar mijn gevoel 'noblesse
oblige' een rol. De Commissie
Streektaal onder de paraplu van de
heemkundige vereniging 'Stad en
Lande' te Zierikzee, heeft ook eens
(1989) een verzorgde uitgave Verae-
len van Burgh tot Bru het licht doen
zien.
It.: De belangstelling voor dialect
en heemkunde is al jaren groeiende.
Om oude waarden veilig te stellen,
redden wat er nog te redden valt.
Veedrinkputten zijn beschermde land
schapselementen geworden en oude
ansichtkaarten brengen geld op.
Er worden klederdrachtcommissies
opgericht en boekjes en cd's uitge
bracht met Zeeuwse liedjes.
T.: Dialect komt wel meer in de be
langstelling te staan. Het is geen
'boers praten' meer, zoals velen ge
dacht hebben of sommigen nu nog
wel denken. Het is een eigen streek
taal. De dialectsprekende bevolking
van ons land wordt dat meer en meer
bewust.
7. Dialect heeft een warm plekje in
uw hart. Wat doe je nog meer met
uw dialect?
K.: Een paar weken geleden zat ik
in een zaaltje in een Zuidbevelands
dorp. Daar werden verhalen verteld
en liedjes gezongen in het dialect
maar die gingen niet alleen over
pluumbèden en dienstbodes. Eén van
die liedjes ging over een straatje dat
was 'verpest' door Duitsers en asiel
zoekers. Het was het straatje van
vroeger niet meer.... Ik kreeg een
beklemmend gevoel, het leek of de
mensen in dat zaaltje van mening waren
dat de mensen die van oorsprong niet
uit het dorpje kwamen maar moesten
verdwijnen. Er werd ook een liedje
gezongen over bolussen en Zeeuws
28
