Duitse Bocht, zonder dat er veel
'buitenlands' over de tong hoeft.
Daar, waar in West-Europa langs de
kuststreken het 'Rotterdams' en het
'Haags' niet of nauwelijks worden be
grepen, wordt het Zeeuws vaak als
'bekend' ervaren. Wie die ervaring
heeft opgedaan, krijgt meer liefde
en waardering voor het Zeeuws, 'de
mooiste taele'Hij wordt dan ook met
enige verontwaardiging vervuld, als
hij meemaakt, dat 'Hollanders', die
de randstad voor deze provincie hebben
verruild hun kinderen verbieden -
ja, verbieden - Zeeuws te spreken.
'Dat 'boers' is zo ordinair...'
Mensen die graag over 'gelijkberech
tiging' discussiëren en tegen 'discri
minatie' zijn, vergeten deze beginse
len als hun kind op gelijke taaivoet
met de kinderen van de Zeeuwse buren
wil verkeren.
ltandstadse nieuwkomers vergeten
wel eens (ze gedragen zich niet ulle-
maal zo, overigens) dat er heel wat
Zeeuwen, Friezen, Geldersen, Vlamingen
zijn, die beter algemeen beschaafd
Nederlands kunnen spreken, dan mensen
uit de randstad met hun vaak half
voltooide, soms slissende uitspraak.
Om van typisch Hollandse 'taalvond
sten' als 'wat maak je me nou' en 'wat
heet' nog maar niet te spreken.
Toegegeven, de toon van dit verhaal
wordt wat feller op het eind. Maar
men moet toch maar niet aan 'de
mooiste taele van aolemaele' komen,
ook al wordt er door de Zeeuwen zelf
de laatste tijd wat aan de mooiste
taal geknabbeld.
14
