3 EEN ZEEUWSE KERST IN 1938 Jan Meerman \3W Ter afwisseling een verhaal over een jongetje dat Kerstfeest vierde in Hol land anno 1938. Gemakshalve zullen we het jongetje Jantje noemen. Jantje was op een na de jongste uit een ge zin dat uit vader, moeder en negen kinderen bestond. Enkele jaren voor Jantje's geboorte was de familie van het vissersdorp Arnemuiden naar de stad Vlissingen verhuisd. Een afstand van ca. 11 km. Toentertijd een vorm van emigratie. Nu kunnen we er om lachen, toen was het bittere ernst. De vader van de familie was in Arne muiden visserman geweest en dat be tekende grote armoe. Een vissersboot zonder motor. Zeilend op de wind, en roeien met riemen als er geen wind was. 's Winters lag de vissersvloot stil vanwege slechte weersomstandig heden en dat betekende dubbele armoe. Het voedsel bestond dan voornamelijk uit aardappelen, overgeraapt na de oogst, brood van overgeraapte tarwe en zelf gebakken. Mosselen en ali kruiken werden gezocht bij laag water langs de zeeweringen. Groente kwam voornamelijk uit zee. Het z.g. zee koraal en lamsoren werden bij laag water van de schorren geplukt (ge sneden) Maar nu was de familie naar Vlissin gen geëmigreerd, waar vader een vas te baan kreeg bij de scheepswerf 'De Schelde' en te werk werd gesteld bij de z.g. klinkers. Ondanks dat het werk was voor ongeschoolden, ver diende vader daar héél véél geld. Dit t.o.v. het vissersbestaan. Elke vrijdagmiddag stonden de kinderen vader op te wachten, als hij thuis kwam met z'n verdiende loon. Dan kregen de kleine kinderen hun vrij dagse cent. Een fonkelnieuwe cent, zo van de fabriek en met het jaartal 1938 er duidelijk in geslagen. Jantje kocht dan voor z'n cent een zakje salmiak of 'n ware Jacob (gro te toffee). Het goeie, rijke leven was spoedig voorbij want er kwam een grote crisis. Vader en vele andere ongeschoolden werden bedankt (een ander woord voor ontslagen). Nu moest vader iedere week naar het hoofdkantoor om te gaan stempelen. Jantje mocht dan meerijden op de stang van vaders transportfiets, een fiets zonder remmen, die voor en ach teruit kon rijden, een z.g. directe aandrijving. Dat bewuste jaar kwam natuurlijk zo als elk jaar Kerstfeest opdagen. Dat is het mooiste wat een kind van ar moedige ouders kan beleven. Etala ges vol prachtig blinkend spul. Kerstkransjes van chocolade en sui kergoed. Kerstboomkaarsjes in aller lei kleuren en spiraalachtige vormen. Kerstboomballen, pieken, engeltjes met prachtig wit engelenhaar. Dat ging allemaal Jantjes neus voorbij want vader was werkeloos. Drie van de negen kinderen hadden wel een baantje, maar hun salaris was als een 15

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1993 | | pagina 17