ter, inclusief de kappen in de oost
vleugel -waar een nieuwe kap over
heen kwam-, tot op de dag van van
daag bewaard gebleven. Ook bewaard
werden grote delen van de middel
eeuwse kade/stadsmuur, zij het met
latere beklampingen en herstellin
gen'®.
Met de recente afbraak van het Huis
van Bewaring verdween dus niet al
leen een beeldbepalend 19de-eeuws
Middelburgs pand, maar verdwenen
tevens de resten van de 17de-eeuwse
voorganger daarvan en zelfs de laat
ste middeleeuwse overblijfselen ter
plekke, zoals delen van de stadsmuur.
Noten
1. D.G. van Teijlingen, Eenige bladen uit de
Geschiedenis van het Oude Tuchthuis te Middel
burg (Middelburg 1880, overdruk uit Archief
Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen Ve
deel, le stuk), p. 10; vgl. Registers ten Rade,
dl. 5, p. 67 (GAM).
2. H.M. Kesteloo, De Stadsrekeningen van Mid
delburg, dl. VI (Middelburg 1900), pp. 94-95.
3. W.S. Unger, De monumenten van Middelburg,
(Maastricht 1941), p. 80.
4. Idem.
5. Van Teijlingen, a.w., p. 2.
6. C.J. van der Peet, Monumentenwaarden Huis
van Bewaring Middelburg (rapport Rijksgebou
wendienst 1991).
1 0