druppel op 'n gloeiende plaat. Ontoe reikend. Dit jaar 1938 zou de familie ook wel Kerstfeest vieren, maar zon der kerstboom. Om over cadeautjes helemaal maar te zwijgen. Dat was trouwens toch alleen maar voor kin deren van rijke ouders weggelegd. Als godsdienstige familie gingen de kinderen altijd getrouw naar de zon dagsschool. Kinderkerstfeest was het hoogtepunt van het jaar. Zevenjarige Jantje kwam nu voor het eerst van zijn leven in aanmerking voor 'n ca deautje. Aan 't eind van het feest kreeg hij een vliegtuigje dat je op kon winden, een boekje geschreven door Willem v.d. Hulst, een sinaas appel en een kerstkrans overdekt met chocolade en een paarse strik er omheen. Jantje durfde er niet van te snoepen. Te kostbaar. Dat moest iedereen zien. O, wat zouden de an dere jongetjes uit de buurt er van zeggen? Waren ze nu ook maar naar die gekke zondagsschool gegaan, waar je iedere zondag naar toe moest, mooi weer of slecht weer. 's Winters, en 't ergste van al in de zomer, als al die andere jongens naar het strand mochten. Nu had Jantje plezier. Nu had Jantje de buit binnen. Kinder kerstfeest was voorbij, en het echte grote Kerstfeest stond voor de deur. Zoals gezegd, er was geen geld voor 'n kerstboom. Dus, dan maar feest zonder boom. De familie had al voor hetere vuren gestaan. Eens, helemaal geëmigreerd van Arnemuiden naar Vlissingen. De op één na oudste broer van Jantje was nogal vindingrijk. Rik (zo heette hij) werkte bij een groente- en fruit handel, Rammeloo geheten. Rik ging met een handkar langs de deuren om sinaasappelen te verkopen. Veel ver diende hij er niet mee, maar het was toch een vrij goeie baan, want hij mocht de geplekte sinaasappelen mee naar huis nemen, dan was er weer feest in huis. Deze vindingrijke broer had na het Kerstfeest een kerstboom bij een vuilnisbak weggehaald, op z'n handkar gegooid en mee naar huis genomen. Snel een emmer zand van het strand gehaald, de kerstboom er in gezet, de doos met oude kerst ballen van de zolder gehaald. Oude, bijna opgebrande kaarsjes in de boom gezet, de beste van de geplekte si naasappelen ook nog in de boom en het echte Kerstfeest kon beginnen voor de kleine Jan, want het was nu hun eigen boom, staande in hun eigen huis, met eigen aangeschafte spullen. Het was het meest indrukwekkende Kerstfeest uit Jantje's leven. Nadat de stompjes waren aangestoken zongen vader, moeder en kinderen, met stra lende ogen die flikkerden vanwege het vriendelijke kaarslicht, hun kerstliederen, in hun eigen armoedi ge maar sfeervolle omgeving. Dit verhaal berust op waarheid omdat ikzelf het jongetje Jantje ben. 16

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1993 | | pagina 18