DIALECTDAG 1993 IN DE VROONE TE KAPELLE
M.J. van der Vliet
Als ik op zaterdagmorgen 16 oktober
rond tien voor tien de foyer van de
geheel vernieuwde Vroone binnenkom,
is het al een drukte van belang.
Overal om me heen begroet men el
kander en worden er handen geschut.
Op de hoek van de bar staat een gro
te schaal met bolussen gereed voor
de bezoeker, die men met de aange
boden thee of koffie kan nuttigen.
Snel even een blik werpen in de boe
kenstand en dan een plaatsje zoeken
in de zaal. Achterin de zaal is er
nog voldoende ruimte en kan men op
z'n gemak de deelnemerslijst eens
doornemen.
Het is een leuk gezicht om kleder
drachten in de zaal te zien. Alle
maal leden van 'Ons Boeregoed'.
Boerinnen met grote mutsen op in
de zaal is me niet vreemd, herken
ik nog van enkele jaren geleden met
diverse avonden in De Vroone, toen
dit nog een gewoon verschijnsel was
vanwege de oudere inwoonsters van
Kapelle. Maar mannen met hoeden op
vind ik een gek gezicht. Later zal
blijken dat dit zo hoort.
Dan opent de voorzitter op de haar
gebruikelijke wijze de vergadering.
Vlot, ad rem 'en mocht ik ie
mand vergeten zijn te verwelkomen,
dan doe ik dat wel na de pauze.'
Steeds wijst zij op vreemde woorden,
waarvoor we veel beter een Zeeuws
woord kunnen nemen. Ze heeft zich
goed op de vergadering voorbereid!
De agenda levert weinig problemen
opEnkel gaat de voorzitter wat in
de volgorde van de agenda rommelen,
om zelf nog in functie van voorzitter
een kleine attentie van de vereniging
te kunnen aanbieden aan de waarne
mend commissaris, die ze dan ook
verzoekt om op het podium te komen.
Zij overhandigt hem een doosje met
koekjes, onder voorwaarde dat, als
men als College van G.S. vergadert
en een koekje uit het trommeltje
neemt, men zal zeggen: 'Nu denken
we even aan de vereniging.' De
waarnemend' dankt in keurig A.B.N.
voor dit geschenkje en vraagt dan
aan de voorzitter hoeveel spreektijd
hij nog heeft. Dat blijkt nog drie
minuten te zijn. Die vult hij in zijn
geboortetaal (Waarde) en geeft uitleg
over de gebruikte gezegdes: nr. 100,
een katte in de zak en di heef ik nog
hin aolve klute voe. Hij krijgt de
zaal op zijn hand.
Met een kort dankwoord neemt de
voorzitter afscheid van de bestuurs
functie en geeft de leiding over aan
de vice-voorzitter drs. J.H. Kluiver,
die de rest van de dag de leiding
van de vergadering op zich neemt.
De vergadering dreigt uit de hand
te lopen .als Bram Francke aan het
woord komt en voor de voorste rijen
van de zaal op een overhead-projec
tor laat zien wat er allemaal voor
mogelijkheden zijn met de geschonken
computer. Een dergelijk iets is aar
dig in een kleine zaal, maar deugt
niet voor De Vroone! Overigens hulde
voor al het werk dat dat clubje verzet.
Op maandagmorgen wordt er door Om
roep Zeeland een gedeelte van de
lezing èn een gesprek met dr. J.B.
Berns uitgezonden. Dat geeft nogal
wat reacties op het werk, en er wordt
dan ook druk gesproken over o.a.
diverdatie. Hebben we dat vandaag
wel in het werk? Dat zijn de gunstige
naweeën van de Dialectdag.
Na de lezing van dr. Berns wordt
het ochtendgedeelte van de vergade
ring gesloten en begeven we ons naar
de foyer voor een aperitief en om
een plaats te zoeken voor de lunch
(of luns, wat is een goed Zeeuws
woord?). Altijd een geslaagd deel van
de dag. Afwachten waar een stoel
voor je gereed staat en wie je tijde
lijke buren worden. We zijn nog hele
maal niet uitgesproken als onze tafel
leider om tien over half twee een
1 7
