moest gewerkt worden aan wat heette een structureel aanbod. Maandelijks zou de SLAZ
de organisatie op zich moeten nemen van een literaire lezing. Aldus werd besloten. Tevens
werd er vanaf dat moment een volwaardige folder geproduceerd, die inmiddels ook al tot
een collectors item is uitgegroeid.
Vele avonden werden tot nu toe met groot succes georganiseerd en vele schrijvers kwamen,
waren onze gast (soms tot diep in de nacht in de kroeg) en gingen, en kwamen soms terug.
Ik doe een willekeurige greep: Jaap Goedegebuure, Nico Scheepmaker, Jean-Pierre Rawie,
Drs. P. en Kees Stip in 1987; Karei van het Reve, Enno Endt, Wim Hazeu en Adriaan van
Dis in 1988; Frits van Oostrom, Kees van Kooten, Lévi Weemoedt in 1989; Adriaan
Morriën, Hermine de Graaf, Hella Haasse, Van der Heijden en Margriet de Moor in 1990;
Gerrit Kouwenaar, Cees Nooteboom, Eric de Kuyper, Jan Wolkers en Maarten 't Hart in
1991; Doeschka Meijsing, Vonne van der Meer, Nelleke Noordervliet en Armando in 1992;
Frederic Bastet over Couperus. Jan Fontijn over Van Eeden. Brigitte Raskin in gesprek met
Hans Warren, Marcel Möring en Kristien Hemmerechts in 1993 en het Paul Rans Ensemble
met liederen uit het Gruuthuse handschrift en het Antwerps Liedboek, Herman Pleij over
Anna Bijns, Benno Barnard, Bemlef en tijdens de boekenweek de dichters Frans van
Dixhoorn, Jan Eijkelboom, Anna Enquist en Neeltje Maria Min en tenslotte Henk van
Woerden en Breyten Breytenbach in 1994. En het seizoen 1994/1995 belooft weer even
spannend te worden. Terugziend kunnen we gerust stellen dat deze samenwerking een aan
tal hoogwaardige literaire avonden heeft opgeleverd.
Inmiddels is SLAZ een heuse stichting geworden. Na jarenlang 'in oprichting' te zijn
geweest, zijn ze op een dag ter notaris getogen. Niet omdat ze zo nodig moesten, maar lou
ter en alleen om als stichting in aanmerking te kunnen komen voor een provinciale subsi
die. Zodoende zou men de kwaliteit alleen nog maar kunnen verhogen. Er veranderde nog
meer: de Hogeschool Zeeland trad toe tot de stichting, het ZKC ging helaas ter ziele, zodat
de Stichting nu bestaat uit de Hogeschool Rotterdam, Boekhandel Fanoy. de Zeeuwse
Bibliotheek en de Hogeschool Zeeland. Tevens werd er een bescheiden prijskaartje aan de
avonden gehangen, want, zoals de kunstsocioloog dr. A. van Waarde ooit opmerkte: litera
tuur verdient een prijs.
PB - ZB: Provinciale Bibliotheek - Zeeuwse Bibliotheek
In het voorafgaande is de naam van de ZB al verschillende malen gevallen, een instantie
die als grootste culturele instelling in Zeeland zijn naam tot nu toe meer dan eer aandoet.
En hopelijk blijft dat ook zo, al heeft zij het politieke en financiële tij tegen. Dertig jaar
geleden een kleine instelling als PB. waar een handjevol mensen werkte en het publiek een
grote drempelvrees bezat voor het statige gebouw in de Abdij. Een boekenburcht voor de
elite die alleen maar hoogwaardige en gespecialiseerde werken in huis had. Een bibliotheek
waar je geen boek zag, alles stond opgeslagen in de magazijnen. Buiten het louter lenen van
boeken, viel er voor het publiek weinig of niets te beleven. Er was geen ruimte voor aller
lei culturele activiteiten. Een groter contrast dan met de huidige situatie is niet voor te stel
len. Een permanente cultuurtempel waar altijd wel iets te doen is. Waar je vrijelijk de boe
ken ter hand kunt nemen, tijdschriften of kranten kunt raadplegen, audiovisuele materialen
kunt bekijken en voor 1000 en 1 vragen bij de balies terecht kunt en koffie kunt drinken in
het restaurant na het bekijken van één van de vele exposities die er jaarlijks worden gehou
den.
Dit laatste is ook een onderdeel van de culturele functie die de ZB als wetenschappelijke
bibliotheek heeft en die in een nota uit 1990 als volgt onder woorden is gebracht:
'De inbreng van de wetenschappelijke bibliotheek in de culturele functie bestaat uit:
55
