dekken. Voorts speelt zij een belangrijke rol in het onderzoek, wanneer instituten en dien
sten het soms noodgedwongen moeten laten afweten. Het beheer van het bodemarchief is
een zaak voor ons allen en daarom is het een goede zaak dat de AWN nu participeert in de
SNA, de Stichting voor de Ned. Archeologie.
Deze stichting zou alle organisaties die zich bezighouden met archeologie moeten omvat
ten om zo een krachtig front te vormen tegen de aantasting van het bodemarchief en vóór
het behoud van archeologische waarden. Deze stichting moet een breed draagvlak zien te
krijgen. Zowel vak- als amateurarcheologen moeten overal de alarmklok luiden voor het te
laat is. Enige jaren geleden lanceerde iemand het idee een Greenpeace-achtige aanpak te
overwegen en met indringende acties duidelijk te maken welke kant het opgaat met ons
erfgoed. Dit erfgoed is van ons allemaal en amateurs zijn a.h.w. de 'natuurlijke' vertegen
woordigers van de gemeenschap. Zij zijn de aangewezen personen om zich in te zetten als
actievoerder of lobbyist zodra vernietiging van het archeologisch erfgoed aan de orde is.
De amateurverenigingen zullen een belangrijke taak krijgen in het verdedigen van de rech
ten van ons verleden. Zij zullen moeten pleiten voor zaken die kwetsbaar zijn en zich niet
kunnen verweren. Zij moeten een krachtig opiniërend geluid laten horen ter bescherming
van onzichtbare en vaak nog onontdekte overblijfselen van ons verleden. Het probleem
hierbij is dat het bedreigde erfgoed maar zeer zelden emotionele reacties oproept bij het
publiek. Dit in tegenstelling tot de respons van de gemeenschap op de acties van de milieu
beweging.
Wat een reactie vanuit de bevolking in gang kan zetten illustreert het volgende: begin mei
meldden de kranten het verbaliseren van een aantal mensen die met schop en metaaldetec
tor op zoek waren naar archeologica in het verdronken dorpje Oud-Valkenisse bij Waarde.
Out graving van een beerput in Yerseke (1993).
61
