de, ende doen sy neen seyde, soo
vraeghde hy haer waer sy na toe wil
de? sy seyde naar Hollant, want mijns
Mans vrienden (verwanten) tot Amster
dam woonen, ende soo voorts nae
Vrieslant by mijn vrienden. Terstont
begon hy dat kint seer te kussen,
'twelck sy siende, niet wist wat sy
dencken zoude: maer sy kreegh een
schrick over het lijf, ghelijck of haer
eenen Emmer met kout water over
het hoofd ghegooten wiert, ende haer
Beenen begaven haer, door het schie-
lic'n schudden ende beven dat over
haer quam. Nu ten halfweghen Middel-
burgh zijnde, ontrent een plaets Soe-
burgh ghenaempt: soo setten sy haer
beyde neder op een Stoep voor een
Herbergh, ende hy soende haer kindt
hoe langhs hoe meer: waer over sy
hem te degen in 't aenghesicht begon
te sien, en naerder acht op hem
slaende, soo bestorf sy niet weinich
(schrok ze heel erg en werd doods
bleek): het welck als hy sagh, sey
de hy, wel mijn Welbeminde sijt ghy
van my verschrickt? Hier door is sy
soo verschrickt gheworden dat sy
vande Banck seegh, doch als hy haer
omhelst ende ghekust hadde, zijn sy
binnen ghegaen, malkanderen beter
kennis doende (om elkaar uitgebreid
op de hoogte te brengen)ende lieten
wat t' Ontbijten langhen (iets te eten
brengen)ende omdat sy seer kout
waren, een goet vyer aen legghen.'
Na een tijdje in de herberg verbleven
te hebben 'hebben haer de twee Goe-
liefkens wederom op den wegh beghe-
ven, met eene andere wackerheyt (le
vendigheid) als van te vooren
en sy waren met een om-sien tot
Middelburgh, wel wenschende noch
verre van daer te zijn, om dat haer
propoosten (gespreksstof) noch niet
ten eynde waren.
Daer binnenkomende, sijn sy beyde
by de Poort in een Herbergh gegaen,
ende Joufrou Winter-groen soude gaen
haer Lief een Hoedt ende kraegh koo-
pen.' Zij verdwaalt in Middelburg en
weet in het donker de herberg niet
meer terug te vinden, in paniek doolt
ze door de stad totdat 'eenighe Bur
ghers met de schoone jonghe vrou
deernis hebbende, vroeghden watse
socht De lieden vraeghden van
waer sy ghekomen was, ende doen
sy van Vlissinghen seyde, soo gin-
ghen de lieden met haer aen die Poort
ende alsoo wert sy het Huys kennende
(herkende zij).'
En dan volgt de, in mijn ogen, mooiste
passage van het verhaal: 'Daer binnen
ghekomen zijnde, was daer van beyde
zijden gheen kleyne vreught, ende
een kort avondtmael makende, zijn
sy op de oude rekeninghe (als van
ouds) te samen te bedde ghegaen.
Ick gheeff u te bedencken offer oyt
rijeker ende blyder Bruydt ende
Bruydegom in gheheel Zeelandt ghe-
weest zijn als dese twee waren, ende
off alle verganghene droefheyt niet
in blydschap veranderde: en so alle
de jonghe Ghetrouwde lieden dese
soete omhelsinghe ghevolght hadden,
of het niet een lieflycke nacht door
de gheheele Stadt van Middelburgh
gheweest soude zijn. Of sy des mor
gens, sonder dat kleyne Cupidootjen
wacker te maken, wederomme malkan
deren een Boheemsche Batalie (een
seksuele toespeling met gebruikma
king van een oorlogsterm: een stevi
ge vrijpartij) ghelevert hebben, en
weet ick niet: altoos (in ieder geval)
wiert het kleyne kindt wacker
En dat laatste zegt genoeg!
Het eiland Walcheren als decor in een
'romantische' love story uit de 17de
eeuw. De complete tekst van dit ver
haal is in 1984 uitgegeven, en voor
het bovenstaande heb ik daar dank
baar gebruik van gemaakt, onder de
titel Wonderlicke Avontuer van Twee
Goelieven. Een verhaal uit 1624, door
een werkgroep van Amsterdamse Neer
landici onder leiding van E.K. Grootes.
Tot slot wil ik nog vermelden dat de
pamflettencatalogus Den Zeusen Beesem
verkrijgbaar is bij de Zeeuwse Bibli
otheek tegen de onwaarschijnlijk lage
prijs van 95, en dat voor een
boek van ca. 1000 pagina's. Dit mede
dankzij financiële steun van het An
jerfonds en de Vereniging Vrienden
van de Zeeuwse Bibliotheek.
26
