ste liedje een hommage is aan de
vertrekkende penningmeester en zijn
echtgenote. Het refrein van de tekst,
uit volle borst door de zaal meege
zongen, wil ik u niet onthouden en
luidt als volgt:
Oele, Bas Oele en Koos Oele-Leijs
Verdiene een lintje van ier toet
Parijs;
Verdiene 'n medalje en grote kedoos.
Dank je Bas Oele en Oele-Leijs Koos.
Na het slotwoord en de bloemen zin
gen we met ons allen nog het Zeeuwse
Volkslied en spreken af elkaar weer
te zien op de volgende Dialectdag
op 21 oktober 1995, want zoals van
daag al eerder is gesteld: de Zeeuw
se taal is de taal van het gevoel; ABN
de taal van het verstand. En daarom
hoopt iedereen er volgend jaar weer
bij te zijn.
30
