regenen
'Oe mêêr at bleikt, hoe mêêr at zeikt:
dat heb je vaak aan het eind van een
bui. De donkere lucht begint te
'lichten'zodat het eind van de regen
wordt verwacht en in tegenstelling
begint het dan op het eind nog vre
selijk hard te regenen.
't Waoi vandaege aarrug onstuumig:
dat is vaak bij het naderen van een
depressie, dat de wind begint toe
te nemen, zonder dat het weer op
dat moment nog verandert, maar het
wijst (meestal) op ander weer.
'k Zag vandaege 'n weerzonnetje, in
dat geeft mêêsta regen: een 'bijzon'
(gekleurde lichtvlekken in de hoge
bewolking); dat wijst in de meeste
gevallen op binnen 24 uur regen.
Eêne kêêr èk 'n krienge om de zonne
geziehe, waerin drie weerzonnetjes
stienge, nou dat gaf 'n ööp mee regen!
Ak 'n krienge om de maene zieë, dan
verwacht 'k mêêsta wind.
De lucht zag dien ochend zo waeterug,
vlekkerug róód: damm'n a gauw 'n
plens regen over ons kreege.
De lucht waarkt vandaege: 'k Zag
vanochend a aomae koppen an de lucht.
De zonne steekt ok en 't is benauwd
broeierig. De aankondiging van onweer.
Wat zet die lucht an! het snel toe
nemen van de bui.
Noorse smook: motregen met een noor
denwind.
De wind zit nogga brêêd, zei vaoder,
d'r zou we 's 'n óóp waeter kunnen
kommedat zei m'n vader als het
stormachtig was uit het noordwesten.
Vandaege verteert de lucht zomè:
als de wolken oplossen.
't Is mè 'n fiene wind, ajje uut de
zonne bin: uit het zonnetje is het
maar een frisse wind.
Wat 'n barre weer is 't ee?bij
storm- en regenweer.
Toen at dat meisje in zevenentwintig
op Staevenisse deu 't onweer getrof
fen is'ieng 'r zomè 'n donkere klad-
de, waeruut raer drie slaegen kwaeme,
in mee d'n tweeden wier ze getroffe:
toen het meisje in 1927 getroffen werd
door het onweer, was het uit slechts
één donkere wolk.
'n Bleike lucht, geeft dikkuls vee
regeneen lichte (van kleur) geslo
ten lucht waaruit regen valt.
Zanger Bei Cok (Kn) vraagt ons;
'Weet u wat 'n bakkersduum is. Bij
het bakken van babbelaars werd de
suikermassa in strengen getrokken
en op een b.v. stenen plaat gelegd
en dan verdeeld in blokjes (de bab
belaars); op de uiteinden kreeg men
er dan een met aan één kant een ron
de vorm. Dat was een "bakkersduum".'
Dhr. Cok vervolgt: 'Wanneer iemand
beticht wordt van overspel zegt men
wel: Zoiets wor gauwer glóófd as an
ze zèn: die ei vuufentwintig gullen
in de kerkebozze estoken.
Van de door hem gezonden uitdruk
kingen noemen we nog: Dat is in
webbein voorbereiding.
Ie kan nog nie van z'n vandaen
spiënis nog klein.
Bi je ok wee an 't plóósteren?
oplappen
Mevrouw A.T. de Pree (Col) komt
terug op het woord blaosteren.
'We zeggen op Kersplaete a t'r wut
schroeit, b.v. 'n paer schoenen droo-
he in de brandende Godinkachel in
den oven. Die bin anêên kant geblais-
terdals je ze d'r uut langt.'
Naar aanleiding van een voordracht
van dhr. Leijdekkers zegt ze o.a.
'Zijn dialect lijkt sprekend op ons
NoordbevelandsOnze oorspronkelijke
bewoners waren mensen uit Schouwen-
Duiveland met hun schapen op de
schorren
Het koeiewachtersliedje van alie en
alouw Sinte Maerten kwa gauw, dat
uit 1598 stamt, hoorde ik in mijn jeugd
nog zingen van de Noordlangeweg
tot de Zuidlangeweg.
Van dhr. Roozemond is nog 't volgende:
'A m'n moeder vroeher moes sap
van bessen) kookte, wier dat in fles
sen gedaen en weggezet. D'r kwam
dan wè 's kóóm op. Kóómeen soort
schuim (soms schimmel, wat dan boven
op dreef en door moeder verwijderd
werd)
Van de uitdrukkingen van mw. De
Broek (Sis) noemen we nog:
Ie ei't zo druk as de panne van vas-
44
