alleen maar voor Middelburg, of koppelen
bezoeken aan een aantal cultuurhistorische
lokaties aan elkaar. De Nederlandse Spoorwe
gen heeft speciale reizen naar het
Middelburgse Historama in de Abdij. Mensen
maken daar volop gebruik van. Wat zien ze
dan in deze stad? Veel moois, veel ouds en
een winkelhart dat steeds meer gaat lijken op
dat van hun eigen stad. Onlangs schreef een
toerist dit nog in de rubriek 'Lezers schrijven'
in de PZC. Hij komt niet naar Middelburg
voor dezelfde winkelstraten als in zijn eigen
stad, maar juist voor dat eigen karakter van
de stad. Welnu, dit eigen karakter dreigt te
verdwijnen en dat vind ik een bijzonder
kwalijke zaak. Het is het hinken op twee
gedachten. Enerzijds moeten toeristen in
groten getale deze stad bezoeken, maar
anderzijds wordt een deel van de charme en
dus een deel van het doel van die mensen,
verminkt.
Vergeten schijnt te worden dat de toeristen
niet komen voor de winkels, maar voor de
(oude, noem het romantische) sfeer. Zodra die
sfeer wegvalt, maakt het de mensen niet meer
uit waar ze hun boodschappen doen. Dit laat
natuurlijk onverlet dat een stad als
Middelburg een goed voorzieningenniveau
moet hebben. Er moeten meer winkels
komen, want we verliezen de slag met
Vlissingen, wordt door middenstanders en
bestuurders geroepen om projecten te
realiseren, waarop de meerderheid van de
bevolking niet zit te wachten. Middelburg
heeft altijd veel bezoek gehad van Vlissingers,
juist omdat hun stad zo'n rommelige aanblik
gaf. Nu Vlissingen aan een herstel is begon
nen, komen veel Vlissingers niet meer naar
Middelburg, omdat ze hun stad nu wel weer
aardig vinden. Eigenlijk is er nu dus sprake
van het rechttrekken van scheefgegroeide
verhoudingen. Vlissingen heeft gekozen voor
een modern centrum. Sommige
Middelburgers, onder wie helaas ook
bestuurders, denken dat het deze weg is die
zij moeten gaan: Middelburg moet een
moderner hart krijgen. Terug in de tijd,
waarin oude binnensteden in rap tempo
werden opgeofferd aan 'de vooruitgang'? Dat
is misschien wat overdreven, alhoewel het er
voor sommigen wel op gaat lijken. Uit de
ingezonden brieven in de PZC over de
voorgenomen afbraak van het hofje onder de
Lange Jan kan een boekje worden
samengesteld over hoe inwoners en bezoekers
Gezicht op de Lange Jan van de Nieuwe Kerkgang uit.
denken over sfeer, behoud van bestaande
bebouwing, groenvoorziening, de midden
stand, maar ook over het democratische
gehalte van het huidige gemeentebestuur. Uit
de ingezamelde handtekeningen mag blijken
hoevelen zich bekommeren om een exponent
van de Delftse School. Ik ga hier niet dieper
in op het hofje, want dit artikel verschijnt
maanden na de uitgebreide briefwisseling in
de PZC en dan is de zaak misschien niet meer
actueel.
Particulier initiatief
Door de jaren heen zijn steeds meer mensen
zich gaan interesseren voor het verleden van
de stad. Dat resulteerde in een heleboel
folders, brochures, boeken en boekjes,
13