alleen maar voor Middelburg, of koppelen bezoeken aan een aantal cultuurhistorische lokaties aan elkaar. De Nederlandse Spoorwe gen heeft speciale reizen naar het Middelburgse Historama in de Abdij. Mensen maken daar volop gebruik van. Wat zien ze dan in deze stad? Veel moois, veel ouds en een winkelhart dat steeds meer gaat lijken op dat van hun eigen stad. Onlangs schreef een toerist dit nog in de rubriek 'Lezers schrijven' in de PZC. Hij komt niet naar Middelburg voor dezelfde winkelstraten als in zijn eigen stad, maar juist voor dat eigen karakter van de stad. Welnu, dit eigen karakter dreigt te verdwijnen en dat vind ik een bijzonder kwalijke zaak. Het is het hinken op twee gedachten. Enerzijds moeten toeristen in groten getale deze stad bezoeken, maar anderzijds wordt een deel van de charme en dus een deel van het doel van die mensen, verminkt. Vergeten schijnt te worden dat de toeristen niet komen voor de winkels, maar voor de (oude, noem het romantische) sfeer. Zodra die sfeer wegvalt, maakt het de mensen niet meer uit waar ze hun boodschappen doen. Dit laat natuurlijk onverlet dat een stad als Middelburg een goed voorzieningenniveau moet hebben. Er moeten meer winkels komen, want we verliezen de slag met Vlissingen, wordt door middenstanders en bestuurders geroepen om projecten te realiseren, waarop de meerderheid van de bevolking niet zit te wachten. Middelburg heeft altijd veel bezoek gehad van Vlissingers, juist omdat hun stad zo'n rommelige aanblik gaf. Nu Vlissingen aan een herstel is begon nen, komen veel Vlissingers niet meer naar Middelburg, omdat ze hun stad nu wel weer aardig vinden. Eigenlijk is er nu dus sprake van het rechttrekken van scheefgegroeide verhoudingen. Vlissingen heeft gekozen voor een modern centrum. Sommige Middelburgers, onder wie helaas ook bestuurders, denken dat het deze weg is die zij moeten gaan: Middelburg moet een moderner hart krijgen. Terug in de tijd, waarin oude binnensteden in rap tempo werden opgeofferd aan 'de vooruitgang'? Dat is misschien wat overdreven, alhoewel het er voor sommigen wel op gaat lijken. Uit de ingezonden brieven in de PZC over de voorgenomen afbraak van het hofje onder de Lange Jan kan een boekje worden samengesteld over hoe inwoners en bezoekers Gezicht op de Lange Jan van de Nieuwe Kerkgang uit. denken over sfeer, behoud van bestaande bebouwing, groenvoorziening, de midden stand, maar ook over het democratische gehalte van het huidige gemeentebestuur. Uit de ingezamelde handtekeningen mag blijken hoevelen zich bekommeren om een exponent van de Delftse School. Ik ga hier niet dieper in op het hofje, want dit artikel verschijnt maanden na de uitgebreide briefwisseling in de PZC en dan is de zaak misschien niet meer actueel. Particulier initiatief Door de jaren heen zijn steeds meer mensen zich gaan interesseren voor het verleden van de stad. Dat resulteerde in een heleboel folders, brochures, boeken en boekjes, 13

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1995 | | pagina 15