IN GESPREK MET PETER DIELEMAN
Rinus Willemsen
De komende Dialectdag staat in het teken van de muziek en speciaal van de combinatie dialect
en muziek. We vonden dr. L. Grijp van het P. J. Meertens Instituut in Amsterdam bereid een
inleiding over dit onderwerp te houden. Twee Zuidbevelandse troubadours zullen deze dag met
zang en muziek opluisteren. Engel Reinhoudt is een oude bekende voor de trouwe bezoekers
van onze Dialectdagen. Peter Dieleman treedt bij ons voor de eerste keer op. We introduceren
hem graag in ons kwartaalblad.
'In 1980 werkte ik mee aan de eerste uitgave
van Zeeland plat, een succesvolle lp', aldus
Peter. 'Ik werkte toen nog met het duo De
Schompen, dat het jaar daarop de lp Ons stoke
zelf jenever uitbracht. Deze plaat was al snel
uitverkocht. Er is nog steeds veel vraag naar.'
Vóór deze tijd was Peter actief in en buiten
Zeeland met Engelstalige muziek. Hij trad
vooral op tijdens jeugdavonden. 'Nee, een
echte professionele muziekopleiding heb ik
nooit gehad. Ik heb mezelf alles aangeleerd:
het gitaarspelen, muziek componeren en
teksten schrijven.' Vooral in de beginperiode
was de invloed van de blues en de Ierse en
Amerikaanse folk erg groot. Langzamerhand
is de invloed van de eigen Zeeuwse taal groter
geworden. Dat is ook te zien aan de titels
Tien jaer kwiet (1991) en Hrenslinden, een cd
die in 1993 verscheen.
Hrenslinden
Peter is opgegroeid in Wilhelminadorp. Dat is
niet alleen te horen aan zijn dialect, maar ook
te merken aan de onderwerpen die hij in zijn
liedjes behandelt. Op de hoes van Hrenslinden
staat aan de voorkant een fraaie kleurenfoto
van een grenslinde die zich prachtige aftekent
tegen een strakblauwe lucht. Op de
achterzijde van de hoes staat dezelfde
grenslinde in de sneeuw.
De invloed van de seizoenen vinden we terug
in 'Zummer in de Zak' en 'Zummer in
Zeeland'. Het eerste lied begint dan ook met
de regels:
In de hröte vekansie dan hè me op pad
Oe vedder oe liever zö simpel is dat
Ik ok hereisd ja dat heef ik hrif toe
't was leuk toen ak joeng was, mè noe word ik
moe
van die bomvolle stranden
En die vreed werme landen
En 't kost 'n vermohen zö 'n ende van uus
Dus as iedereen weg haet bluuf ik lekker tuus
In dit lied komt de 'gekte' der vakantiereizen
aan de orde. De zanger laat hier zien, dat ook
Zeeland mooi is, datje eigenlijk niet ver hoeft
te reizen om mooie dingen te zien. Zeker in
de zomer is er op het platteland veel te
bekijken: kinderen die zwarte bessen plukken,
een vrouw in klederdracht die de tuin op orde
maakt en een man die zijn huisje aan het
verbouwen is, aldus Dieleman.
In 'Zummer in Zeeland' - waar heb ik die
titel vroeger meer gehoord? - wordt de draak
gestoken met de stroom toeristen die onze
provincie bezoekt en die ieder jaar groter
wordt.
Zummer in Zeeland, 'nfile bie Rilland
Zimmer f rei, en zwart kampere
Zummer in Zeeland, je troep in de hoskant
In 't stiltehebied je böötj 'afmere
Ze komme mi horden, nehere de borden
Wirrom mój' toerisme nog stimuleren?
De titel van de cd is, zoals we zagen,
Hrenslinden. Grenslinden zijn op Zuid-
Beveland vertrouwde elementen in het
landschap. Ze markeren soms belangrijke
historische punten. De bomen zijn bakens in
het landschap, en waard om behouden te
blijven. Peter bezingt de waardevolle
gebruiken en symbolen in het dialect van het
grenslindengebied. Hij weet ook, dat op Zuid-
Beveland de tijd niet stil kan blijven staan.
'De invloed van het Nederlands via scholen,
radio en televisie is enorm groot. Maar ik
spreek altijd in Zeeland, als het even kan,
mijn eigen dialect. Kijk, het is natuurlijk
onzinnig als ik in Utrecht ben en daar een
zakje zwarte beiers zou vragen. Dat gaat nu
eenmaal niet', zegt Peter.
Heel blij is hij met een medium als Omroep
Zeeland. Het is wel jammer dat er bij de
programmamakers nog te weinig oog en oor
is voor de muziek van Zeeuwse zangers en
zangeressen. 'Dat is gewoon een gemiste
17
