9
JUTTEBAOM
An 't ende van 'n schelpepadje
in 'n karree van palmjes
'n Toeval kan 't niet weze,
da 't zunnetje zao schient
of da dien aogen, schrêêle wind
de Pêêse binnen ziengt.
'êêl wit en filigrein
Bloost 't mie dikke blommedotten
an nêêkte takken, pengetekend
soeverein
Ik zag 'n gistre stêê
'n nog jonge juttebaom
Verbaast da'k was, da 'k van
m'n fiets mos stappe
Verbouwereerd om zao
vee levenssappe.
Toon Martens
Witte dunderdag 1995
48
