wapen van de albarello probleemloos in het rijtje van bekende, vijfliende-eeuwse afbeeldingen van het Zeeuwse wapen. Een Brugse opdracht? Over de herkomst van de albarello is weinig specifieks bekend. De gegevens van het Memlingmuseum-Sint Janshospitaal leren, dat het voorwerp behoort tot de OCM W-collectie (Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn) te Brugge. Het bevond zich voordien in het Museum van de burgerlijke Godshuizen, dat in 1947 werd gesloten. Uit de periode daarvoor ontbreekt alle informatie. Het is denkbaar dat de albarello, gezien zijn praktische functie, deel heeft uitgemaakt van het bezit van het Sint Janshospitaal of een andere charitatieve instelling in Brugge. Nader onderzoek in deze richting is proble matisch omdat oude inventarissen en rekeningen over het algemeen niet ingaan op de individuele kenmerken van dit soort 'gewone' aardewerk. Het is evenzeer denkbaar dat de albarello in opdracht is gemaakt voor iemand die in de tweede helft van de vijftiende eeuw in relatie stond met de Bourgondische hertogen of personen in hun onmiddellijke omgeving. In Brugge doemt dan vrijwel vanzelfsprekend de figuur van Lodewijk van Gruuthuse op, niet alleen iemand die op goede voet stond met het Bourgondische hof, maar ook iemand voor wie Zeeland geen onbekend terrein was. In 1455 kocht hij van Philips de Goede de Heerlijkheid Haamstede, in de onderliggende oorkonde wordt Gruuthuse onzen lieven ende getrouwen Ridder Raad ende Kamerling...' genoemd.5 In hetzelfde jaar trouwt hij met Margaretha van Borsele, lid van een van de oudste en meest vooraanstaande families van Zeeland. Tenslotte wordt hij door Philips in 1463benoemd tot luitenant-generaal of stadhouder van de noordelijke gewesten Holland, Zeeland en Friesland. Bij deze optie geldt echter evenzeer het eerder genoemde probleem van de inventarissen en rekeningen. Blijvend intrigerend De albarello blijft, althans voor mij, een intrigerend object. Vast staat dat het afgebeelde wapen het wapen van Zeeland is. Aardewerk van dit type is geproduceerd in de periode circa 1430 - 1500. Bij een productie vóór 1450 biedt de albarello tevens de oudste afbeelding van het Zeeuwse wapen. De functie van de albarello verwijst naar een 'medische' bestemming, dan wel een bestemming als luxe gebruiksvoorwerp. De aanwezigheid van het wapen duidt op een link naar het Bourgondische hof. Het is daarbij verleidelijk - niet meer dan dat - te denken aan de Brugse ridder, hoveling en diplomaat Lodewijk van Gruuthuse, wiens levensjaren curieus genoeg precies de periode bestrijken waarin het Spaans-Moorse aardewerk is geproduceerd! Noten 1S. Vandenberghe, Vlaamse kunst in de 15de eeuw. Tentoonstelling van sculptuur, meubilair en kunstnijverheid uit de tijd van Lodewijk van Gruuthuse (circa 1427-1492) (Brugge 1992), 68 (nr. 127). 2. L. Castelfranchi Vegas, Vlaanderen en Italië. Vlaamse primitieven en Italiaanse renaissance (Amsterdam 1984), 198-227. 3. Zie over dit onderwerp F J. van Ettro, 'De oudste afbeelding van het wapen van Zeeland'. Maandblad de Nederlandsche Leeuw jrg. 1976, 368-372 en idem, 'De Bourgondische oorsprong van enige provinciewapens in Nederland en Belgis', Archief van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen jrg. 1979, 127-157. 4. Schriftelijke mededeling van H. Lobelle (Stedelijke Musea Stad Brugge) d.d. 13 februari 1993. 5. Geciteerd in M.P.J. Martens, Lodewijk van Gruuthuse. Mecenas en Europees diplomaat circa 1427-1492 (Brugge 1992), 21. 3

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1996 | | pagina 5