verloren paradijs naar een onbekende
toekomst. Maar wie gelooft heeft een
toekomst door verzoening, door een
Verlosser. Dat is de zin van de godsdienst.
Wij zijn zeker dertig jaar bevriend geweest.
Je kunt elkaar met een half woord begrijpen,
dat is het goede van vriendschap. Omstreeks
1980 nam hij afscheid van de 'Zandhoeve'.
Zijn jongste zoon is hem opgevolgd. Wouw
werd de nieuwe woonplaats. Intussen was
Marien hertrouwd met Evelien Tazelaar,
juriste. Het huis aan de Markt in Wouw werd
een gastvrije woning. Vrijdag 17 september
1993 nam hij afscheid als voorzitter van de
Vereniging 'Het Streekmuseum voor Tholen
en Sint Philipsland, De MeestoofHet was
zijn troetelkind. Zijn gezondheid werd steeds
brozer. En nu is dan een eind gekomen aan
een leven in dienst van mens en
maatschappij. In 1982 vroeg ik hem naar een
gezang van zijn voorkeur, het bleek een
gedicht van William Cowper:
'Hoe blind vanuit zichzelve is het menselijk gezicht
Godzelf vertaalt de duisternis in eind'lijk eeuwig licht
In 'Zeeuwen buiten Zeelanddoor ir. M.A. Geuze en M P. de Bruin (Middelburg 1982) vindt men van mijn hand een
uitvoerig levensbericht.
Mw. Anthonia Tannetje de Pree
R. Meesen
Op 10 augustus j.l. overleed te Colijnsplaat
mevrouw Anthonia Tannetje de Pree,
plaatselijk algemeen bekend als Toos de
Pree. Mw. De Pree was te Colijnsplaat bij
een ieder bekend en ook veel Noord-
Bevelanders buiten Colijnsplaat kenden
haar.
Zij was in Colijnsplaat geboren op 9 februari
1902 en heeft dus de gezegende leeftijd van
zes en negentig jaar bereikt. Ik heb haar
altijd weten te wonen in haar huis aan de
Voorstraat, waar zij steeds veel aanloop van
vrienden en kennissen had. Vanuit haar
geliefd plekje voor het raam kon zij alles wat
in de Voorstraat gebeurde overzien en
aanschouwen. Dat deed zij met grote
interesse, want zij voelde zich zeer
verbonden met alles wat in haar dorp
voorviel. Een notitie of kranteknipsel had ze
altijd binnen handbereik om aan te tonen dat
ze probeerde bij de tijd te blijven.
Ze wist veel van de geschiedenis van
Colijnsplaat en van het gehele eiland, in het
bijzonder over de laatste honderd jaar.
Iedereen die in deze eeuw in Colijnsplaat
heeft gewoond kende ze en van velen wist ze
met verve een goed verhaal te vertellen.
Door haar interesse voor het Zeeuws was ze
al vroeg lid van onze vereniging en we weten
allen, dat ze die verknochtheid elk jaar
bewees door op de Dialectdag in oktober een
cassettebandje bij de secretaris te deponeren.
Op dit bandje had ze in het dialect van
Noord-Beveland een tekst ingesproken die
ze de vereniging aanbood. Wij zijn haar
dankbaar voor die steun en zullen haar
bijdragen node missen bij ons werk. Het is
toch wel zeer bijzonder dat iemand tot op
zulk een hoge leeftijd de wil en kunde heeft
om op die wijze haar belangstelling in het
werk van de Vereeniging voor
Dialectonderzoek te demonstreren.
De crematie van wijlen Toos de Pree vond
plaats te Middelburg op 14 augustus j.l. Het
leek ons goed haar in dit 'in memoriam' te
gedenken en even stil te staan bij het leven
en ijveren van deze vrouw. Wij willen haar
oprecht danken voor de manier waar op zij
het werk van de vereniging heeft
ondersteund.
39