verloren paradijs naar een onbekende toekomst. Maar wie gelooft heeft een toekomst door verzoening, door een Verlosser. Dat is de zin van de godsdienst. Wij zijn zeker dertig jaar bevriend geweest. Je kunt elkaar met een half woord begrijpen, dat is het goede van vriendschap. Omstreeks 1980 nam hij afscheid van de 'Zandhoeve'. Zijn jongste zoon is hem opgevolgd. Wouw werd de nieuwe woonplaats. Intussen was Marien hertrouwd met Evelien Tazelaar, juriste. Het huis aan de Markt in Wouw werd een gastvrije woning. Vrijdag 17 september 1993 nam hij afscheid als voorzitter van de Vereniging 'Het Streekmuseum voor Tholen en Sint Philipsland, De MeestoofHet was zijn troetelkind. Zijn gezondheid werd steeds brozer. En nu is dan een eind gekomen aan een leven in dienst van mens en maatschappij. In 1982 vroeg ik hem naar een gezang van zijn voorkeur, het bleek een gedicht van William Cowper: 'Hoe blind vanuit zichzelve is het menselijk gezicht Godzelf vertaalt de duisternis in eind'lijk eeuwig licht In 'Zeeuwen buiten Zeelanddoor ir. M.A. Geuze en M P. de Bruin (Middelburg 1982) vindt men van mijn hand een uitvoerig levensbericht. Mw. Anthonia Tannetje de Pree R. Meesen Op 10 augustus j.l. overleed te Colijnsplaat mevrouw Anthonia Tannetje de Pree, plaatselijk algemeen bekend als Toos de Pree. Mw. De Pree was te Colijnsplaat bij een ieder bekend en ook veel Noord- Bevelanders buiten Colijnsplaat kenden haar. Zij was in Colijnsplaat geboren op 9 februari 1902 en heeft dus de gezegende leeftijd van zes en negentig jaar bereikt. Ik heb haar altijd weten te wonen in haar huis aan de Voorstraat, waar zij steeds veel aanloop van vrienden en kennissen had. Vanuit haar geliefd plekje voor het raam kon zij alles wat in de Voorstraat gebeurde overzien en aanschouwen. Dat deed zij met grote interesse, want zij voelde zich zeer verbonden met alles wat in haar dorp voorviel. Een notitie of kranteknipsel had ze altijd binnen handbereik om aan te tonen dat ze probeerde bij de tijd te blijven. Ze wist veel van de geschiedenis van Colijnsplaat en van het gehele eiland, in het bijzonder over de laatste honderd jaar. Iedereen die in deze eeuw in Colijnsplaat heeft gewoond kende ze en van velen wist ze met verve een goed verhaal te vertellen. Door haar interesse voor het Zeeuws was ze al vroeg lid van onze vereniging en we weten allen, dat ze die verknochtheid elk jaar bewees door op de Dialectdag in oktober een cassettebandje bij de secretaris te deponeren. Op dit bandje had ze in het dialect van Noord-Beveland een tekst ingesproken die ze de vereniging aanbood. Wij zijn haar dankbaar voor die steun en zullen haar bijdragen node missen bij ons werk. Het is toch wel zeer bijzonder dat iemand tot op zulk een hoge leeftijd de wil en kunde heeft om op die wijze haar belangstelling in het werk van de Vereeniging voor Dialectonderzoek te demonstreren. De crematie van wijlen Toos de Pree vond plaats te Middelburg op 14 augustus j.l. Het leek ons goed haar in dit 'in memoriam' te gedenken en even stil te staan bij het leven en ijveren van deze vrouw. Wij willen haar oprecht danken voor de manier waar op zij het werk van de vereniging heeft ondersteund. 39

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1996 | | pagina 41