VROUWENPOLDER De Monnikendijk, lange-termijnplanning in 1250 I.P. Back Vrouwenpolder wordt wel een dijkdorp genoemd, maar dat is slechts ten dele waar. Het centrum van het dorp wordt niet alleen gevormd door de Dorpsdijk, maar ook door een plateau van ca. 200 x 200 m, begrensd door de Dorpsdijk en de Fort den Haakweg, licht glooiend aflopend naar de zee. Op dit plateau: de huidige dorpskerk, de restanten van de kapel en van het klooster, het voetpad genaamd Blinde Lau, en de Monnikendijk. Rond 1230 liep de noordgrens van Walcheren volgens Wilderom ongeveer als volgt: Overduin, Overduinseweg, Lepelstraat en de Langeweg, eindigend op de oostkust van Walcheren.'Ten noorden van die lijn lag een schorrengebied, dat bij vloed onderliep. Een duinenrij was er niet. 1230. Tussen 1246 en 1251 werd dit schorrengebied gedeeltelijk ingepolderd en ontstonden o.a. de Twaalfhonderdgemeten- polder en de Goedepolder. De noordgrens van de Goedepolder werd de Koningin Emmaweg, de Dorpsdijk en de Polredijk. Vóór 1299, zegt Ermerins, ontstond de Nieuwrepolder.2 De tekst waarop Ermerins deze datum baseert is mogelijk ook anders uit te leggen, maar zeker is dat de Nieuwrepolder er was rond 23 mei 1314. Dan vraagt graaf Willem II aan Wolfert van Borsele te bemiddelen tussen de abt van Middelburg en de bewoners van Vrouwenpolder over een verschil van mening betreffende de plaats waar de kapel gebouwd zou worden. Wie er gelijk kreeg is onbekend, maar de nu opgegraven resten van de kapel tonen aan dat deze van begin 14de-eeuwse oorsprong is. De maat van de kapel zal ca. 11 x 30 m geweest zijn, een maatvoering die meer in Zeeland voorkomt, zo zegt Oele, oud-assis tent van de Zeeuwse provinciaal archeoloog. De kapel is gebouwd op de Monnikendijk, zodat deze dijk van voor 1314 is. De Nieuwrepolder, later de Vrouwenpolder genoemd, werd vermoedelijk vanuit het westen in vier gedeelten ingedijkt met als basis de in de latere eeuwen genoemde vier blokken; het eerste blok Westeindehet tweede blok 'tussen twee straten'het derde blok 'Daar waar de Kercke inne staat' en het vierde blok 'Daar waar het Clooster plach te staen'3 De grens tussen deze twee laatste blokken liep exact over het midden van de Monnikendijk. De vorm van het eerste blok toont een westdijk die wat geert naar het noorden en dus kennelijk het vloedwater van de inpoldering moest wegleiden. Het bekende Mariaschilderijtje zorgde voor de nodige wonderen, zoals Reijgersbevg zo lyrisch heeft beschreven, en Vrouwenpolder werd een beroemde bedevaartsplaats. In 1452 werd het klooster gebouwd, de laatste drie monniken vertrokken weer rond 1552. Het verhaal gaat dat omstreeks 1494 een dijkval ervoor zorgde dat Vrouwenpolder overstroomd werd, de kapel vernield en het Mariaschilderij door de zee werd meege- 15

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1997 | | pagina 17