MEDEDELINGEN ZEEUWSCHE VEREENIGING VOOR DIALECTONDERZOEK
Bestuursmededeling
D'r uut
'Ebbe je dat a g'oore, dat dien van Zwemer
uut 't bestuur van de Dialectveréénigienge
gaet?
Afftjn o, wat zou d'r opgedaen Eit 'n
woorden g'aod of luste ze 'n nie mi?' Néé,
't is anders. Dat za'k is even nut mekaore
doee anders 'oort er misschien wat van
gedocht. Ik aol bie aol veertien
bestuursvergaederiengen meegemaakt
géénéén overgesloge! en ik d'r aoltied vee
van genote. 't Was stikgezellig en 't was
nog nuttig ook, mè 'k was t'r eiken keer
zó wezenlóós moee van. Ik bin gauw moee
en 's aevends, moe 'k gewoon nie te vee
moete dienke. Da' doen 'k overdag a zövee
weet je en dat 'óód van mien is een bitje
kwetsbaar. Di speelt z'n eige a zövee in af,
begriep je. Nae naebie aol die
bestuursvergaederiengen 'k slecht kunne
slaope.
Vandaer da'k er noe an op'ouwe. Mè nie
alléénig daerom. Ik vinde ook da'k een bitje
te véé petten op as 't gaet om 't Zééuwse
dialect. Ik d'r een radio-programma over.
Ik schrieve d'r over in De Faam/De
Vlissinger (mee dien van Even'uus) en dan
schrieve ik ook nog in 't Zééuws: nieuwe
sprookjes, soms nog een gedicht en aolle
weeke een praatje vö de radio op zaeterdag.
Dus dan moe'k er toch ook nie nog is an
moete sture, ee. Dat kunn' die andere goed
genoeg. Kérel, 'k 't vier d'r af zie
spettere as ze wir een bochtje naeme van 't
bestuur.
Dus ik gaen d'r uut, ik bluuve nog wè lid
van de 'activiteitencommissie' vö de
bevorderienge van 't dialect.
Dienk noe nie da'k de bestuursver
gaederiengen nie za misse, want 't was
leutig genoeg.
Mè gelukkig moe'k nog een keer nè café
mee Jaop, een keer gaen ete nè Hein en
Rinus en Jan en Kees za'k aolan nog wè is
an de tillefon 't Leven gaet verder, wist
'Eine Sturm a, en zö is dat.
Lae me zeie: me bluuve mekaore in de gaten
ouwe, de Veréénigienge en ik. En
misschien kom ik nog een keer terug, a'k 'et
nog is mag beleve da'k 'et minder druk
kriege as noe.
'k Zou zeie: 't beste dan mè, bluuf gewoon
Zééuws praote en salu!
Jan Zwemer
Over plaatsnamen gesproken
Wie van het Geitedurp komt, heeft maar
weinig aanzien te verwachten op het
Walcherse plattteland. Immers, de geit was
de koe van de arme man. Of er inderdaad
op Grijpskerke zoveel geiten gehouden
werden, is ook niet duidelijk. Eenzelfde
verhaal zou je kunnen schrijven over de
Middelburgers, die op een nacht meenden
dat de Lange Jan in brand stond en zich met
emmers en water naar het gebouw repten.
In het Woordenboek der Zeeuwse Dialecten
(WZD), staan over een aantal dorpen en
stadjes zegswijzen, die we hieronder
gegroepeerd weergeven.
De bewoners van het platteland van Zuid-
Beveland meenden het zuiverst hun dialect
te spreken en zeiden wanneer ze een
Goesenaar hoorden: De Goese taele is de
móóiste taele van allemaele.
De bewoners van het Walcherse Nieuw- en
Sint Joosland keken daarentegen met een
schuin oog naar de Zuid-Bevelanders en
zeiden dan spottend: Op Zuid-Beveland
praote ze van m 'n 'angen, m 'n tang 'n en
van m 'n koudebangen.
En wat te denken van die Vlissingers of
Middelburgers, die als afscheidsgroet
zeiden: Vaarwel Europa, ik gae nae Goes.
Een heel grote, wat onregelmatig gevormde
pepernoot, werd 'n Eèremujenaer genoemd.
Je kan je afvragen of die benaming alleen
komt van de omvang van de lekkernij of
32
