MEDEDELINGEN ZEEUWSCHE VEREENIGING VOOR DIALECTONDERZOEK
Aehterankommertjes
Zoals in de vorige aflevering van
Nehaiennia werd meegedeeld, zouden we
nader aandacht besteden aan
Aehterankommertjes van Bei Cok.
Dit boek bevat 14 korte verhalen die
allemaal in het dialect van Kruiningen zijn
geschreven. De bundel begint met In
vroeger tied op 't land, daarin wordt het
landleven op de akker in vroeger dagen
beschreven.
Heel aardig is het sfeervolle Zeumerochtend
waarin een tochtje langs de Westerschelde
wordt gedaan. Ook het reisje naar de
Ardennen is aardig om te lezen. De bundel
wordt afgesloten met het gedicht
Uutepetuut, dat als ondertitel heeft: 't jaer
is uut.
De laatste strofe daarvan geven we
hieronder weer:
M' èn êêl wat kalenders versleten
december is noe naêbie klaêr
'n Veruutzicht om lekker te eten
Wan 't is wee a naê ouwejaêr
Me open nog ienkele jaêren
Gezond en ok elder te zien
A 't anders is mö me 't anvaêren
Toet kommende jaêre. (Misschien?)
Bei Cok: Aehterankommertjes, Kruiningen
1997.
ISBN 90.70697.15.7. Prijs: ƒ14,95.
Wij ontvingen van de heer A.A.de Vlieger
uit Breskens een ingezonden stuk.
De heer De Vlieger is jarenlang bakker
geweest in Breskens en schrijft over zijn
vak. Aanleiding van dit epistel is een
vragenlijst uit de reeks van het
Woordenboek van de Vlaamse Dialekten,
die de heer De Vlieger met veel
enthousiasme invulde.
Toen was het warme vuur bij hem
ontstoken. Hij meende dat er eigenlijk nog
meer te vertellen was over zijn vak, dan er
in de vragenlijst werd gevraagd.
In de bakkerieë
'k Gaon judder 's 'n kêê vertellen 'oe a
vroeger gebakken wier bie den bakker. Jao,
't is te zeggen, zöö a 't in de dertiger
jaoren was ee. Wan zelf bin 'k van 1921.
Mien ouwers 'èn in 1922 'n 'uus laoten
verbouwen, zöödat 'r 'n wienkel was en 'n
bakkerieë. Ze 'aon zöögenaomd vroeger
ingebroken. D'r kwam 'n 'outoven. Mee
d'and wiert 'r nog gekeejt en 't bróód wier
rond gebakken op de stêênen vloer van
d'oven. Dan zat er nog we 'n bitje wa
'outskolen an 't bróód, rnao da bróód ee,
was vrêêd lekker.
In 't begin 'aon ze nog nie vee kalanten. Da
most nog wa groeien ee. Af en toe kêê wa
koeken of rezienebrööd, eierkoeken en zöö
noe en dan 's wa taortjes of taorten. Die
kosten de ménsen dan zelve sniejen zó gróót
as ze 't zelf wouwen èn ee.
't Was toen echt we zwaor labeuren. Dao
deu gieng m'n vaoder vèrkes 'ouwen vo 'n
ccntjebie te kriegen, ee. Da was dan in
d'êêste jaoren allêênig mao 'óór.
'n Jaor of tiene vèder 'èn ze 'n Belgse
'êêtwaoteroven laoten zetten. Toen was 't
nie mêê slepen mee 'outmusters, noe wier'n
't kolen, 't Wier we properder en 't was
minder stuven ook.
d' Er was ook 'n knechtje bie gekommen,
wan 't wier toen almaor beterder, gelukkig.
Dao kwaomen mêêr kalanten bie uut d'n
buten, zóóas boeren en èrbeiers, zöö zeien
ze da vroeger ee. d'Er kwam 'n knêêmesien
en 'n verdêêler om 30 stikjes t'èn voo de
koeken en beschuut. Die wogen zööwa 'n
'alf onse dan. 'n Spikkelaismesiene, en zó
most 't gaon ee?
Dao wier begonnen mee beschuut te
bakken. Dao was vee wérk an. Dao mosten
vee eiers in; da was voo de broosheid.
Onder de doppen wieren de bolletjes
19
