Tholen pakt uit In Scherpenisse gebeurt het op 18 april: de Zeeuwse avond voor het eiland Tholen. Aan dit evenement werken o.a. mee Ambras uit Hulsr en de Dialectgroep Tholen. In deze club zitten de dialectpromotors Jacob en Tonnie Duijzer-Kwist, Nel Slager-den Engelsman en Jopie Meerman-Ottevanger. Zij publiceren maandelijks in de Fraxinus Excelsior Eendrachtbode de rubriek Weréntig. Natuurlijk alles in dialect: een pagina, die op Tholen met veel belangstelling wordt gelezen en die goed in de smaak valt. Van Jopie Meerman ontvingen we het volgende gedicht, dat ze eerder publiceerde in de Eendrachtbode. We lezen hierin de zorg voor het landschap, de vertrouwde eigen omgeving. 't Dee zêêr, ied're kêêr ak over 't Ouweland hieng, trug over Mesloek, of andersom. Wie a tit in z 'n ööd haele, wie doe t'r noe zoiets, wie is t'r zó stom. 'k Voelden m 'n eihe, nieuwerjaors hezeid, heblesseerd. zAdden m 'n wortels - m 'n roots - hampeteerd. Onze fermielje kom ommers van 't Ouweland: Oppa in opoe, ze léhhen op 't kérk'of e dae behraeve. Omes, tantes, as kinders hiengen m 'n dae zó dikkels nae toe. Spelen liengs d'aohe boamen, Schaekerloo, Boamdiek, 'n paerelkitting. In wae is noe die hlas, straelend in de polder? 'k E op boamfêêsdag herzien a t'r wêêr boompjes staen: Fraximus Excelsior. Da julder ma hrööt muhhe öóre! In dikke wortels kriehe die jaeren mee zulle haen. Da te kinders d'r oak kunne spele die noe bin heboare. 't Is wezeluk waer, je trap 'n ménsflienk op z'n ziele a je z 'n striengen afkap, z 'n wortels hae verniele. Jopie Meerman Kinderspelletjes Van mw. H. Blom-Schaleven uit Renesse ontvingen we een uitvoerige beschrijving van kinderspelletjes, die een aanvulling zijn op de beschrijving van onze spelletjes in het herfstnummer van 1997. Bokje sprienge: haasje over; over een gebogen kind heen springen. Het hoofd moest daarbij sterker gebogen worden: kop in je zak om stoten te voorkomen. Je kon dit al met twee kinderen spelen, maar ook met een hele rij Balie: met twee of drie kaatsballen achter elkaar tegen de muur gooien en weer allemaal achter elkaar vangen. Daar zong je ook bij, geloof ik. Heel handige meisjes konden wel met vier ballen gooien. Boompje verwissele: met elkaar van plaats wisselen, zonder dat degene die in 't midden staat, de verlaten boom kan inpikken. (Het dorpsplein, waaraan de school stond, was aangeplant met iepen.) 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1998 | | pagina 23