applaus, waarna we een rasechte
Koewachtenaar hoorden zeggen: Bij ons
gebeurt er nog eens wat, ee manneke
De verloren zoon
In de herfst van 1996 werden we benaderd
door het P.J. Meertens-Instituut uit
Amsterdam, met het verzoek mee te willen
werken aan het project van De verloren
zoon. Honderd jaar geleden was dit verhaal
in een aantal Zeeuwse plaatsen op schrift
gesteld, in dialect. Nu wilden de
Amsterdamse onderzoekers dit herhalen om
te zien in hoeverre de twee teksten van
elkaar afweken.
Eén van die plaatsen was Kruiningen. De
heer Bei Cok stelde zijn inzending
beschikbaar en we laten die hier volgen.
DE VERLOREN ZEUNE
11 En ie zei: Iemand 'aa twi zeunen,
12 Den jongsten van ulder zei tegen z'n
vader: Vader, geef mien het dêêl van oans
vermogen dat a mien toekomt.
En ie verdêêlde et bezit onder ulder.
13 En weinig daêgen laêter maêkte de
jongste zeune alles te gelde en gieng op
reize ni een var land, wi ie z'n vermogen
verkwistte in een leven van overdaêd.
14 Toen ie der alles deurebrocht 'aa, kwam
ter een zwaêre 'oengersnöod over dat land
en ie begon gebrek te lieën.
15 En ie trok ter op uut en droeng z'n eigen
op an êên van de burgers van dat land en
die stierde 'um ni et veld om verkens te
wachen.
16 En ie wou gaêrne z'n buuk vol eten mie
schellen, die de verkens atten, mè gin méns
gaf ze 'um.
17Toen kwam ie tot z'n eigen en zei:
'Oevee daggelders van mien vader 'èn d'r
brööd in overvloed en ik kom 'ier om van
den 'oenger.
18 Ik za opriezen en ni m'n vader gaên en
tegen um zèn: Vader, ik ezondigd tegen
d'n 'emel en voe joe.
79 Ik bin nie mi waêrd je zeune te 'êêten;
stel mien geliek mie êên van je daggelders.
20 En ie stoeng op en goeng ni z'n vader
vrom. En toen atten nog varre wig was, zag
z'n vader um en wier mie ontfermienge
bewogen. En ie liep 'um tegemoete, viel um
om z'n 'als en kuste 'um.
21 En de zeune zei tegen um: Vader ik
ezondigd tegen den 'emel en voe joe, ik bin
nie mi waêrd je zeune te 'êêten.
22 Mè de vader zei tegen z'n slaven: Brieng
gauw 'et beste klêêd 'ier en doe 'et an, doe
um ok een rienk an z'n 'and en schoenen an
z'n voeten.
23 En 'aêl ut gemeste kalf en slecht 'et en
litten me un fêêstmaêl 'èn.
24 Wan mien zeune 'ier was dööd en is wee
levend eworren, ie was verloren en is
evonnen.En ze begonnen fêêst te vieren.
25 Z'n ouwste zeune was op 'et land en
toen 'ie kort bie 'uus kwam 'öörde ie
meziek en dansen.
26 En ie riep êên van de knechten en vroeg
wat a ter te doen was.
27 Die zei tegen um: Je broer is vrom
ekommen en je vader ei 'et gemeste kalf
litten slachten, om a ie um gezond en wel
t'rug 'ei.
28 Mè ie wier kwaêd en wou ni ni binnen
gaên.Toen kwam z'n vader ni buten en
droeng bie um an.
26
