West Sayville en omgeving op Long Island bij New York Om de speciale plaats van de 'West Sayville Dutch' tussen andere immigranten te kunnen begrijpen moeten we de negentiende-eeuwse 'immigrant experience' nader bekijken. Een belangrijk werk hierover, The Uprooted (1951) van Oscar Handlin, noemt 'vervreemding' de belangrijkste factor in die ervaring. We moeten echter volgens Taylor de diversiteit van de Europese plattelandsgemeenschappen niet onderschatten. De Nederlandse immigratiebeweging bleek opmerkelijk veel in groepsverband te verlopen, vaak geleid door dominees. Deze groepen zetten de instituties die hen samenbonden meestal voort in de Verenigde Staten.3 Ook de ontwikkeling van West Sayville weerspreekt de ontworteling als beschreven in The Uprooted. De pioniers in 1849, de uit Bruinisse afkomstige Cornelis de Waal en Cornelis Hage, waren op weg naar Michigan toen ze van de oesterrijke Great Kustlijn Great South Bay West Sayville, NY South Bay op Long Island vernamen. Ze waren met de oesterkweek opgegroeid en het leek logisch daar naartoe te gaan. Het vervreemdingsaspect werd op dit vlak dus vermeden. Er was wat visserij in de door een strandwal van de oceaan gescheiden baai, maar het kappen van naaldbossen voor het snel groeiende New York was de belangrijkste bron van inkomsten in de nederzetting die later West Sayville genoemd zou gaan worden. De Waal kocht een sloep voor de vangst van garnalen en oesters en kon ervan leven. Briefwisseling met het moederland zorgde in de jaren erna voor een stroom families uit de besloten Zeeuwse vissersgemeenschappen; na tien jaar bestond de Nederlandse gemeenschap uit 92 personen. De economische band gevormd door de schelpdiercultuur en de culturele verwantschap van vissersdorpen als Yerseke en Bruinisse zorgde daarna voor een relatief geïntegreerde gemeenschap. De ondernemer Sam Green verkocht bouwland, verpachtte percelen aan de baai en baggerde de kreek uit om als haventje te gebruiken. Niet zonder trots vertelt Taylor dat Green geen 'Dutchman' was maar het zijn volgens hem toch de Nederlandse immigranten geweest die deze industrie grootgemaakt hebben.4 De integratie in de Amerikaanse maatschappij moest ondanks de hechte samenhang van de groep natuurlijk wel gestalte krijgen. De kinderen moesten naar een Engelstalige school in het nabijgelegen 3

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1998 | | pagina 5