Kadastrale kaart van de omgeving van Luchtenburg, 1910.
twintig jaar later werd begrint. daar lag Luchtenburg (voor 1890 altijd als Lugtenburg geschreven).
Verder waren er op het eind nog 2 wekkens (doodlopende wegen), 's Landsweegje en
Kanaansweegje, waarmee men nog verder in dit weidepoelgebied kon komen. Eigenlijk was
Luchtenburg gebouwd op een oude kreekrug op de scheiding van overwegend korenland richting
Haamstede en weiland richting Serooskerke.
Toen de nieuwe bewoners daar door de hoge waterstand (n.b. 5 mei) nog door de gedeeltelijk onder
gelopen weg reden moeten ze volgens overlevering tegen elkaar gezegd hebben: Zummen ma nie
trek vromme nae Renisse rie nae dien draogen 'aogezööm. Zo arriveerden ze op de hofstede
Luchtenburg, die daar toen al zo'n 150 jaar stond. Mien gróvoader zou er zijn hele verdere leven
bluve wone en werèke. Hij kwam slechts enkele keren buiten Zeeland, waarvan één keer in België
(1928).
45
