Magazijn DbOÉM.
Sequah
Hoeden
Groote keuze in
voor meisjes en kinderen.
ter weerszijden van hem stonden grote vergulde beelden. Op de banken zaten vier door het leven
getekende mannen met prairiehoeden op, die vrolijk wuifden en overal reclamebiljetten uitstrooi
den. Aan de zijkanten van de door zes sierlijke paarden getrokken wagen waren grote opschriften
aangebracht met reclame voor Prairieflower en Sequah-olie. Tot spijt van de Middelburgers was de
grote meester zelf nog niet in de stad. Die arriveerde pas op 4 april en hij gaf reeds diezelfde avond
de eerste show (in die tijd sprak men over een 'seance') in de grote Schuttershofzaal.
Volgens de Middelburgsche Courant was er veel publiek op dit eerste optreden afgekomen. Het
merendeel der mensen kwam vanwege de sensatie, de anderen uit nieuwsgierigheid naar het nieu
we geneesmiddel. Bij het binnenkomen in de zaal werden de bezoekers meteen vergast op vrolijke
muziek, gespeeld door het zes man tellend Sequah-orkest, dat uitgedost was in mooie gewaden. Om
precies acht uur verscheen op het toneel Charles Davenport, die herhaaldelijk om stilte moest ver
zoeken om zich verstaanbaar te kunnen maken. Hij begon zijn optreden met het bespreken van de
twee ingezonden artikeltjes in de Middelburgsche Courant. Ten aanzien van het stuk van de heer
Frederiks zei hij, dat hij het niet fair vond
om te zwijgen toen hij in Deventer was en
nu vanuit de verte te schetteren. Naar aan
leiding van het tweede schrijven merkte hij
op dat de Sequah-olie herhaaldelijk was
onderzocht, maar dat de scheikundigen
nooit hadden kunnen constateren wat ze
bevatte. Hij loofde een bedrag uit van tien
duizend gulden voor diegene die hem pre
cies zou kunnen vertellen wat de bestandde
len ervan waren.
De eerste patiënt
Toen Charles Davenport vervolgens vertel
de dat hij gekomen was om zieke mensen
van hun kwalen af te helpen, klonk plots uit
de zaal de basstem van een Walcherse boer,
die riep: 'Dank je, Sequah!' En toen was
eindelijk het grote moment aangebroken en
kon de eerste patiënt behandeld worden.
Deze noemde zich Smit, zei dat hij 61 jaar
oud was en verpleegd werd in het gasthuis te
Vlissingen. Sinds drie jaar leed hij aan reu
matiek in lendenen, heup en rug en medi
sche hulp had tot dusverre geen resultaat
opgeleverd. Davenport vond het geen bij
zonder zwaar geval en verzocht hem achter het gordijn op de behandeltafel plaats te nemen.
Strompelend begaf de man zich naar de aangewezen plek. Terwijl de muziek vrolijke deuntjes ten
gehore bracht werd hij door de heelmeester ingewreven en gemasseerd met Sequah-olie.
Na tien minuten verscheen hij weer op het toneel, sloeg zijn benen omhoog om aan te tonen, dat hij
genezen was en zei tot het publiek: 'Nu ben ik kant en klaar, geen strootje zit me meer in den weg.
Als beloning kreeg hij vijfentwintig gulden en terwijl hij zich een weg door het publiek baande om
naar de uitgang van de zaal te gaan, rook iedereen een sterke geur van terpentijn.
Omdat Charles Davenport zich moe voelde en het in de overvolle zaal te warm was om meerdere
patiënten onder handen te nemen, beperkte hij zich die avond maar tot één patiënt.
11
De middenstand speelde handig in op de aanwezig
heid van de Sequah-company in Middelburg. De
Middelburgsche Courant van 5 april 1893.
