RAADSELACHTIGE RESTEN
VAN HET KASTEEL VAN
LODIJKE
VERD WENEN ZEEUWSE
GEBOUWEN
Jan J.B. Kuipers
Benoorden de oostelijke 'staart' van Zuid-Beveland
ligt in de Oosterschelde het 'Verdronken Land van
Zuid-Beveland', ontstaan door de vloeden van 1530
('Sint Felix quade Saterdach') en 1532. In dit weidse
gebied van stroomgeulen, ondiepten, slikken en wat
schorren, waar sinds 1991 grotendeels een betredings-
verbod geldt, ligt een aantal archeologisch zeer waardevolle verdronken dorpen, zoals Nieuwlande
en Tolsende. Ook Zeelands enige verdronken stad Reimerswaal bevindt zich hier, deels onder het
talud van de Oesterdam. In één van de diep insnijdende geulen in het gebied, het Lodijksche Gat,
zijn volgens meldingen van sportduikers ook resten te vinden van de 'Loonburg', het stamslot van
de heren van Reimerswaal te Lodijke.
o—-
v»t' strifenpoiaer
3 ti ijonhom
'y
Het Lodijksche Gat op de huidige topografische kaart.
Stichting en bezitsgeschiedenis
Het kasteel van Lodijke zou al in de dertiende eeuw zijn gesticht door de heren van Reimerswaal;
de heerlijkheid Lodijke lag binnen dezelfde omdijking als deze stad (die overigens pas stadsrechten
kreeg in 1375). In 1323 werd het slot bewoond door Gillis van Reimerswaal, de toenmalige heer
19