En dao was Machiel wee bie d'n dokter. Bie 't binnenkomm'n riep tie a: Die is t'r uut, meêêr. 'Ier
'èn 'k 'm in 'n papiere beusje. Wei j'm zien
Lao mao zitt'n, zei de dokter, 'k 'èn a genoegt aordige dieng'n gezien. Zeg noe Rine mao goei'n
dag van me en gao dan maor êêst nao d'n tandarts in Oosburg.
't Geen gebeur'nde.
De zêê
Das toch aordig volk daor op Kerzand, da zit dao mao op zóó'n topje van d'n duune, uur'n an 'n
stik en daon mao kiek'n of 't 'r nie 'n schipje voobie wit komm'n. Da koi op Sussande we 'n kêer
'öör'n.
'k Dienke ne kik, dat 't 'n tikje afgunst was daor op Sussande, afgunsitg'eid op Kerzand. En da
moch nog ook. Wan ielk'n dag 'n èndje kuier'n en dan nie anders zien as da de tèrve nog nie riepe
was en dat d'r tuss'n de bêêt'n 'ier en dao nog a wa kaole plekk'n waor'n, dao kui vanzelf ook nie
bluuv'n over praot'n.
En dat die zeuge van Ko Jans'n gevigg'nd 'ao en dat d'r gêên op'ouw'n an was mie da bêêst, da
was we 'n nieuwtje voo 't êêst, mao dao koi toch ook nie ieder öógenblik opnieuw over beginn'n.
'Oewe d'r sommigte waor'n, die konn'n dao nie over zwieg'n en dan begon dan wee:
'Ei t'a g'óörd van die zeuge van Ko Jans'n? En of d'n ander'n da noe a lange g'öörd 'ao of nie, da
gieng dan mao deu. En ze stoeng'n d'r mie z'n drieën bie: Ko Jans'n en z'n vrouwe en z'n buur
man en da bêêst gieng mao deu.
Twaolve, zei Ko Jans'n, mao noe is 't uut. Nêê, grööte dieng'n nog an toe, dao komt d'r nog êêne,
das dèrtiene, zou dao noe d'n lest'n nie zien?
Nie, riep z'n vrouwe, daor 'ei d'r nog êêntje, das vêêrtiene, mao toch.
Toen riep de buurman: 't Is nog nie uut, da vèrk'n lig nog nie stille, kiek mao, dao komt ie. En blik
sems jao, daor 'aoi d'n vuuftiend'n.
Das 't kakkenisjezei Ko Jans'n, 't is ook modi genoegt.
Mao wat dienk je gie? 't Was as 'n gote die lekkende.
En dao kwam nommer zestiene.
En Ko Jans'n zei: En me noe we goed geteld?
Jao, da we, zei z'n vrouwe, 'k weet'n 't percies.
En ze wachtt'n nog 'n stuitje, wan da bêêst was nog nie gewoon. En wa dien je, dao 'aoi nog 'n
kleintje. Sas 't kakkeniesje, zei Ko Jans'n da kui goed zien.
En jao, zeventiene, welgeteld, 'n but'nkansje voo Ko. Da kakkenisje komt d'r we boov'nop, dao
zurg de vrouwe van Ko we voo. 'n Mööi woord is da perteant, 'oe koom'n ze d'r an? Maor ai as
kleine joeng'n zoo wier genoemd, dan wasje nog nie gelukkig, wan dan duur'n 't 'n 'êêl'n tied voo
da die name uut de wereld was.
A we, dao waor'n d'r noe die bleev'n mao over die zeuge zaonig'n,da waor'n dan zukke die nie al
te veele stoffe te praot'n 'aon. Van die ouwe wuuv'n, zei'n ze en 't waoren vinters.
't Was dus jaloersig'eid daor op Sussande, z'aon daor ook 'n zêe will'n 'èn, da was 't allemaole.
Teegenwoordig 'ei Öósburg enal wat 'r bie 'öort en ook Sussande, ook 'n zêê. En Sluus warrentig
ook, want Sluus 'ei t 'r Truuzemènt biegekreeg'n. En Truuzemènt 'ei ook nog zêê, als is 't maor 'n
maor roe. 'Eremburg ei zoodoende ghêên zee. As ze mao bie Sluus 'aon willen zien, dan 'aon ze
noe ook zêê had, mao da wou'n ze dao nie, z'Aon dan toch de Westerêê, zegg'n ze noe. En gliek
'èn ze, wan das ook waoter.
Van da schipje gesprook'n, was was overdreev'n, wan z"oefden dao nie naor uut te kiek'n. Da vaor
daor af en aon, van en nao Vlissieng'n nao Temeuz'n en nao Gent en 't mêêste naor Antwèrp'n. En
die daor op da topje van dien duune, die vaord'n dikkels mee, op udder maniere dan.
41
