- Kiek da kustvaordertje 'n kêê! Joeng'n das diepe gelaoi'n en dan teeg'n de wind en stroom in. 't Waoter slaot d'r overêêne en lóópt den 't gangboord. Zou je hie dao mee mee durv'n? - Nêê, overdag we, maor 's nachts zou 'k weerlichs bange zien. - En 'oevère gaon ze daomee nie? - Veder dan Zêêbrugge - A be jaot, sommgte we toe in Spanje. En as 't kwao weer is, dan toch mao di 'r deu. Dao moei in opgegroeid zien, ee? - Dao gaot 'r 'n lang'n naor Antwerp'n. Diepe gelaoj'n. - 'n Tanker, mie peterolie ofbeziene, zegt d'r êêne. - Gevaorlik genoegt. Dao zou 'k ook nie mee mee will'n. - Jao, maor we as tie wee t'ruggaot nao zöö'n olieland, 't Smeerige van die oliebóót'n i s da ze we 'n kêóer olei de zêê göói'n. En dan trap je op 't strange op va die kleine stikje dikk'n olie. Ai die an je schoen'n kriegt, dan bin je nog nie gelukkig, wan je kreigt 't 'r nie af. Enop de matt'n of op 't klêêd, verdikke, 't is in één woord: smeerige bucht. Voo 'n kind is 't alleszin 'n voorecht om an de zêê te meug'n opgroei'n Kiek moar 'n kêre 'oef of zöö'n vintje van 'n jaor of drie, viere an 'n 'andje van z'n vaoder en moeder nao boov'n kruupt op zöö'n duune. Kruup'n is 't gfetelik nie, ie prombeert deu da mulle zand nao boov'n te klimm'n, tweê stapje vooruut en eên stapje achteruut. Z'n toengetje uut zi'n mond, zöö is tie mie z'n eigén in de weere. Mao vol'ouw'n joeng'n. En dan zien ze d'r eingelik boov'nop. 'Öóge, ee? ze. z'n vaoder. Kiek, guunger weun'n wudder. Daor ei de meul'n endaor is d'n toor'n. Mao da kan da vintje van zöö'n ènde nog nie goed uut mekaore 'ouw'n. Daor is de zee, roept ie, as tie z'n eig'n fossig omdraoit. En dan vliegt ie nao beneej'n. 't Gao zöö zêere, datie valt en overtuumelt en dan nao beneej'n rolt. Wee mie da toengete uut z'n mond, danoe vol mie zand zit. Spuug 't maor uut, 't is gêên bróödsuuker, ee? zeg z'n vaoder die a gauwe bie 'm is. En wacht noe 'n kêê, dan doen 'k je schoen 'n en kou- ses uut. Das gauwe gebeurd en dan spindert da mannetje nao da plasje, da de zêê daor achtergelaoten 'eit an de kant van dat 'ööfd. Ie sturmt d'r in en 't waoter spettert naor alle kant'n. Gêên veugeltje kan bliejer fluit'n en gêên katje kan tevreejener snorr'n as da vintje dao, kraoiend van ple zier. 'k Gaon bakker worr'n, zeigt ie 'aordop in z'n eig'n. Reuzebollen bakk'n en paptaort'n en dan suuker d'r op. En ie vliegt t'rug nao 't mulle zand om witte suuk'r t' 'aol'n. En noe gaon 'k 'n toor'n bouw'n, en dan wöör tie metselaor. Bovenop dien toor'n. Die zakt in mekaore en ie danst van plezier. Van 't êêne vliegt ie op 't andere. Da waoter moe nao de zêê, 'n gootje maok'n en kiek'n 'oe of 't wegloopt. En dan is tie inzjeur en weet ie nie wat of dat is. 42

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1999 | | pagina 44