De eerste aflevering van Moeder vertelt staat in het nummer van 8 oktober 1937. Het zijn leuke onschuldige kleuterverhalen, voorna melijk over twee jonge konijnen en hun vriendjes; aan de avonturen die ze beleven wordt een opvoedkundige les gekoppeld. Maar er is iets vreemds aan de hand! Onder aflevering 6, in De Homoet van 12 november 1937, staat: 'wordt vervolgd'. In het vol gende nummer van De Homoet zoeken we echter tevergeefs naar de verdere avonturen van de konijnen Wolly en Witpluis. Pas na vijf weken komen er nieuwe kinderverhalen, maar door andere auteurs geschreven. Waarom horen we niets meer van Meta Donker? Het verhaal over de konijntjes vergde duidelijk een vervolg, dat bovendien aangekondigd was. Is de schrijfster aan de kant gezet of heeft ze zelf met De Homoet gebroken? We komen haar naam nog slechts éénmaal tegen in het blad. op 3 december, enkele weken na de laatste aflevering in het kinderhoekje. Het stuk heeft als titel Fantasie en werkelijkheid. Meta Donker lijkt zich aangevallen te voelen door mensen die tegen sprookjes zijn. Ze schrijft namelijk omdat ze het beschouwen als het voorspiegelen van onwaarheden, terwijl ze er toch immers bij kunnen zeggen, dat het mooie verhalen zijn, maar dat alles niet echt kan gebeuren.' Misschien heeft de geloofsovertuiging van de lezers van De Homoet de schrijfster parten gespeeld, want wat geloof betreft was men in Hattem en omstreken zwaar op de hand, zeker nog in de dertiger jaren. In elk geval komt noch de naam Meta Donker, noch haar schuilnaam Dark Rome sindsdien voor in De Homoet. Romans De eerste roman waar Meta Donker aan begon te schrijven heet:En het leven was goed.4 Terwijl zij bezig was kwamen er herinneringen aan haar Goese kindertijd boven, die ze mee liet spelen in het boek Snippers en Spaanders,5 dat eigenlijk 'tussen de bedrijven door' ontstond. Na het voltooi en van de roman En het leven was goed, die eindigt bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, wilde zij aan een vervolg beginnen, dat de oorlogsjaren zou behandelen. Gedurende en direct na de oorlog was het haar niet mogelijk over die tijd zonder haat en woede te schrijven. Toen zij het onderwerp dacht aan te kunnen was zij reeds te ziek om het begonnen manuscript af te maken. Uit de weinige gegevens die te achterhalen waren, maar vooral door haar twee romans, komt Meta Donker-Remijn tevoorschijn als een moderne, sociaal voelende vrouw, zeer medelevend met anderen. En het leven was goed Het verhaal lijkt zich af te spelen in een eenzaam ver land. Er wordt gesproken over een ruig. woest woud in wilde schoonheid, een vos die kippen steelt en een gevaarlijk wild zwijn waarop dagen gejaagd moet worden. Later blijkt de 'machtige oude hoeve' op de Veluwe te liggen. Ook lijkt alles lang geleden gebeurd te kunnen zijn, maar de laatste bladzijden die de oorlog aankondigen, spreken over 10 mei; het verhaal eindigt derhalve in 1940. Een hoeve waar vroeger rijkdom heerste is in verval geraakt vanwege slecht beheer door oom Constant, voogd van de kleine Reinier, wiens ouders bij een ongeluk zijn omgekomen. Als Reinier volwassen is moet zijn oom de boerderij overdragen aan zijn pupil. Reinier is als een onwaarschijnlijk goed mens getekend. Ondanks het wanbeheer kan oom met zijn drie nietsnutten van zonen gewoon op de boerderij blijven. De neven Daan en Arne veranderen ook wel erg snel van slechte in goede mensen. Alleen met neef Rutger escaleren de moeilijkheden. Hij Meta Donker-Romijn. 4

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1999 | | pagina 6