RAADSELACHTIGE RESTEN VAN HET KASTEEL VAN LODIJKE VERD WENEN ZEEUWSE GEBOUWEN Jan J.B. Kuipers Benoorden de oostelijke 'staart' van Zuid-Beveland ligt in de Oosterschelde het 'Verdronken Land van Zuid-Beveland', ontstaan door de vloeden van 1530 ('Sint Felix quade Saterdach') en 1532. In dit weidse gebied van stroomgeulen, ondiepten, slikken en wat schorren, waar sinds 1991 grotendeels een betredings- verbod geldt, ligt een aantal archeologisch zeer waardevolle verdronken dorpen, zoals Nieuwlande en Tolsende. Ook Zeelands enige verdronken stad Reimerswaal bevindt zich hier, deels onder het talud van de Oesterdam. In één van de diep insnijdende geulen in het gebied, het Lodijksche Gat, zijn volgens meldingen van sportduikers ook resten te vinden van de 'Loonburg', het stamslot van de heren van Reimerswaal te Lodijke. o—- v»t' strifenpoiaer 3 ti ijonhom 'y Het Lodijksche Gat op de huidige topografische kaart. Stichting en bezitsgeschiedenis Het kasteel van Lodijke zou al in de dertiende eeuw zijn gesticht door de heren van Reimerswaal; de heerlijkheid Lodijke lag binnen dezelfde omdijking als deze stad (die overigens pas stadsrechten kreeg in 1375). In 1323 werd het slot bewoond door Gillis van Reimerswaal, de toenmalige heer 19

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1999 | | pagina 21