Mie clien Kerzands'n tram nao Maldegem. nöödig en 'n tandebostel was vrèèmd voor 'm. Nathalie 'aold'n 'm van d'n tram. Ah, m'n joeng'n, zei ze daodelik, da bei dan wee, da's goed, sunne. Mao me naar 'uus ofêêst effet- jes nao 't stammenee? D'êêne kêêr deej'n ze didde en d'andere kêêr dadde. En somtieds bleev'n z'ook wel eet'n in 't stam menee. In d'n aov'nd? Ah, soms tuus, soms 'n pinte, ook wel 'n kêêr gaon dans'n wan da kon Sakke, zöó noemd'n Nathalie 'm altied, as d'n best'n. Vooral wals'n. As 'n draoiwind gieng'n a in de ronde. En tuusgekomme'n praot'n ze nog wa, droenk'n nog 'n tasse kaffee en kaort'n deed'n z'ook wè. Dan stak Nathalie 't lóöplampje an of ze stak de vlamme in '11 kèèse en daomee gieng Sakje nao de zolder. D'êêste kêêr 'ao Nathalie 'm gebrocht, ma noe wist ie de wegt allêêne Ui, wien lacht dao? 'k 'En d'r nie mie me neuze tussen gezeet'n en 'k zegg'n d'r vèder niks van. Bè zóó! En as noe êês alles bie mekaore Nathahlie Sakjes êês in slaop gezoeng'n 'ao? Wat dan nog? Sakje was 'n vrieje joeng'n en Nathalie 'aot ook gêên komplemènt'n mêêr af te wacht'n van d'r moeder. Zóó, noe ver- staon me mekaore. Mao zööas gezeid, dao wier over gepraot. En êês in d'n tram van Öösburg nao de Draoibrugge zat d'r 'n vint in. die nao Sluus most. Ie kènn'nde Sakje en bie 't overstapp'n op de Draoibrugge zei die vint bie 't weggaon: Ah Sakje, wee nao defamielje vint? A jao, zei Sakje, 'n bitje 'öövèèrdig en net of tie d'r zin in 'ao. - Ah, de nèèstig'eid dan 'óór en doe ze de compelmènt'n. Weg was die vint. - Zóo'n ongesnikkerd'n, zei Sakje in z'n eig'n, zonder vèder goei'ndag te zegg'n. En noe iets over Nathalie: 'n schóón vrommes! En 'êêl anders as biivoorbeeld z'n ouwste zuster. Die was nog in d'n ouwerwets'n dracht. D'r mantel was gesloot'n toe boov'n achter 'eur óör'n. Jao, d'r gezicht zat vanzelf vooran, maor dai da nii geweet'n 'ao, dan 'aoi ook nii kunn'n zegg'n wao dat 'r voorfront was en waor 'eur rik. An weezekant'n zóó plat as 'n 'alve kluute. Bie Nathahlie was dat allemaole anders. Da liekt temèns'n an de buut'nkant. As tie ze nog mao zag, docht ie altiid 'n öög'nblik an z'n ouwste zuster, an 't verschil. Wan wa zag die Nathalie d'r anders en ook zóó schóón uut. Ze gaf 't'm daodlik 'n èrrm. En as ze dan tuus waor'n en z'ao kaffee gezet, dan kwam ze bie 'nt zitten. Ze gööid'n d'r bêên over mekaore en Sakje zag toe over d'r kniej'n vee mêêr dan a die 'n 'êêle maond op d'ostie 'ao gezien. Ie kon d'r z'n öóg'n nii van af 'ouwen. D'r èrms ook 'êêlmaole blöót. net as die Zud-Bevelandse, mao die zag j'ook nie ied'r'n dag. En die voorgeev'l, za 'k mao zegg'n! Da móóie zieje klêêd stoeng zóó vère oop'n, d'ai mos dienk'n dat 'r nog mêêr 39

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1999 | | pagina 41