nie. Daomee was alles van voorgaonde daog'n en nacht'n vergeev'n en vergeet'n. Awè, op 'n kêê gieng Sakje weer op dien zaoterdag nao't karnaoval. D'êêste kêêr 'aot ie nog zoo 't êên en ander in z'n reizak gedaon, 'n groen'n, dichtgebond'n van boov'n mie 'n groene koorde. Mao noe gieng tie mie 'n koffer. A wee te voete nao Oosburg en mie d'n tram vèder. In Strööbrugge stieng d'n tram nog a lange stille vanweege de douan'n. Dao kwam d'r êêne deu de schuufdeure en die riep: Iemand soms wat an te geev'n? Ieder zweeg. Sakje ook. - Ah madam, wa zit daor in die spoormande? Ze maokt'n 'm oop'n en liet 'm kiek'n. - Niks as wa brei stel en ondergoed om te verstell'n. - Merci madam. Toen nao d' overkant. - Ah Louis, wee t'rug naor 'uus om karnaval te vier'n? - Jao, zei Louis, me staond'r goed voo zulle! 'n Êêle weeke in Ermburg gewerkt en 'n ienkele frank over. - Niks as gerêêdschap en wat klêêr'n zeker? Laot mao zitt'n. Vee plezier. - Ah juffrouwteeg'n 'n joeng meiss'n, ook nao 't karnaoval? - Jao menêêre, nao Brugge. - Is t'r wat an te geev'n uut die koffer? '- 'n Karnaovalklêêd en nog zó 't êên en ander. - Lao mao zitt'n, 'n plesant karnaoval en 'n flienk'n joeng'n om mee te dans'n. 't Meiss'n bleusd'n in bitje en de mèns'n 'aon schik. Dao kwam die bie Sakje. - Ah menêêre, wat an te geev'n? - Nêê, menêêr, zei Sakje. - Wilt u die koffer dan êês oop'n maok'n? - Moet da menêêr? zie Sakje. - Moet'n en moet'n is twêê, zei de douane, ik vroeg: Wilt u die koffer êês op'n maok'n? En as ge noe vraogt of 't moet, dan zeg ik: Nêê, 'óór, as ge weerkeer naor 'Olland, dan 'oeft 't nie, maor as- ge naor Maldegem wilt, dan 'aon 'k toch wè gèèr'n da ge 'm êês an d 'n binn 'nkant liet zien. Sakje zett'n 'm plat op de banke voor 'm en wa stug deed ie 'm op'n. Dat ontgieng d'n douane nie; ie kènn'nde 'n z'n stiel. Ah, zei tie noe 'êêl vrindelik, mao menêêre, g 'oef dao nie beschaomd voor te ziin, ge gaot daor in Maldegem plezier maok'n, zien ik. Wat 'n schóöne kiel 'ebt gedaor? Sakje was inêês gerust deu de vrindelik'eid en de meegaond'eid van de douane. Ah jao, menêêrzei ie, 'n schabbe van 'n strangewèrker. Daor 'èn 'k mie blauwsel voor de waste wa figuur' n opgeteik'nd. - Da 's vrêêd modi, zei de douane, en wa 's da? - Ah menêêr, da 's 'n 'alsdoek. 't Was 'n gööte rööie zaddoek. - En didde? - Da 's 'n pinnemutse, 'n róóie pinnemutse, mie groene kernoffel d'r op. - Zef 'm êês op, zei de douane, 'alf lach'nde. En Sakje begost te dienk'n, dat ie dao in Stróöbrugge d'êêste fioole an 't speel'n was. Wan al de mèns'n in d'n tram 'aon d'r eig'n omgedraoid en 'aon d'r gêên klein bitje schik mee. 'n Paor kleine joengers stoeng'n d'r mie d'r neuze boov'n op. En buut'n stieng'n mie d'r ann'n boov'n udder öög'n en mie d'r neuzen teeg'n de ruut'n de masienist mie z'n zwart gezicht en de conducteur as vanouds mie z'n leere tas, mie "n rieme over z'n schou wer nao binnen te gluur'n. 'k 'En 'n nie, zei d'n andr'n, mao 't is 'r êên van ons. Ie gao wel êês mêêr mee van Oosburg nao Maldegem. Kiek noe 'aolt ie 'n paor schoen'n voo d'n dag, róóie schoen'n. En da was ook zóó. 41

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1999 | | pagina 43