Óósburg en onderwegt.
En da was nog êês 'n
gemak!
- Neem dit 'n kêê mee,
brieng dat 'n kêê mee, doe
di booschap 's.
En vooral: Brieng van d'n
dokter op Suusande 's 'n
flesje of 'n doosje mee.
Alles kon je Keesje Blom
opdraog'n en alles kwam
trechte!
'n Uutkomste zöö gezeid
voor vee mèns'n, wan
fiets'n waor'n d'r toen
nog nauweliks.
D'r zien vee mèns'n van
buut'n 't Land van Ker-
zand, die vinn'n 't vrèèmd
da ze dao vöövee mann'n mie 'n verkleinwoord anduuj'n.'Öör mao: Pietje, Sakje, Brampje, Keesje,
Têêuwtje. Ook 'öör je wè 'n kêê 'n achternaome op die manier Van Gilsje, Scheeltje.
Zien da dan allemaole zukke kakenistje? Jao, 'n dêêl wel, mao 't lig toch 'n bitje anderser.
Eij wè 'n kêêr in 'n Frans durpje gezien, da ze daor an 't boelekkt'n waor'n?
Jeu de boules, zegg'n ze dao. 'Ier zegg'n ze: Boll'n. De kleine joengers zegg'n 'iere boelekett'n of
stekk'n.
Aij dan in Frankriek nao zöó'n spil kiekt, dan moe j'op vallen, da da vee al kleine vintjes zien, die
dao mie da spil bezig zien. Nie allemaole, nêê, nêê, De Gaulle was 'n groöte vint, mao die boele-
kett'nde ni.
Aij'noe 'ier in 't land nao 't boll'n kiekt, dan ziin z' ook nie van 'n grööte slag. Napoleon en z'n
kameraods 'en 'ier ook mêêr achtergelaot'n dan z'èn meegebrocht. En dan kwam'n 'ier teeg'n 1700
'n 'êêle zwèrm 'Uugenoot'n an. Da waor'n ook a Fransmans.
Noe is 't ook nog 'n brokke aordig in da Landje da z'ook van vinters die nie zöö kleine ziin, ook as van
kleintjes praot'n. Mao da ziin dan van die paitekliere. 'Öör mao 'n kêê: da Willempje da 's 'n gladd'n,
Toontje, da's 'n goeie muzekant, Brampje da's 'n slimm'n en Pietje dien vrêêj'n en zöö nog ienkelde.
Keesje Blom was 'n klein'n, zonder niêêr en altied eev'n gedienstig. Over dien 'ond is niks parte-
kliers. 't Was 'n grööt'n, ie 'êêt'nde Bello. Ie was 'êêl goedaordig en 't was 'n reu, 'n vintje.
Nou wou 't geval, dad op 'n diesendag in de zeumer Keesje Blom wee nao koffietied d'n boer
opgieng. As tie dan bie de mèns'n kwam, dan waor'n ze zöö zachjes an tuus uut 't land en klao mie
d'r wérk en dan konn'n ze zaok'n doen.
Zöö goeng die van d'n êên'n nao d'n andr'n langs dieken en weeg'n, toe in d'n uuterst'n 'ook van
de gemeinte. Dao stoeng nog êên 'ostie en net voobie die 'ostie was t 'r nog 'n èrbeiers'uus. Ie
goeng êêst nao da èrbeiers'uus en dan was tie van plan om te draoj'n, dan nog 'n kêê anlegg'n op
da boer'of en dan op 't gemakje wee naor 'uus.
D'n 'ond wist da. Bie 't èrbeiers'uus zei Kees Blom: Ou! Bello gieng ligg'n, z'n kop op z'n
voopööt'n. Keesje Blom sloeg de line om 'n boompje, nam z'n mande mie booschapp'n en gieng
langs 't padje nao dat 'uus.
44
