MEE ÊÊN OORE Jan Zwemer Zeg, jie gaet toch ook gewoon net as een ander op zaeterdag je bodschappen doee? Ikke tenminste wè. Netjes in de rij en bie de bakker een nummertje trekke. Je wou toch niet zeie daije leeft van een hap lucht gesmeerd mee aerdstraelen en regenwaeter toe? O, dienkt erom. Koning, keizer, admiraal, 't steekt aol boterhammen onder d'r neuze. Wat zei je, laet je je vrouwe om bodschappen gae Kérel je weet nie wat as je mist! Een mooiere gelegent'eid is t'r nie om kennis te nemen van de gemiddelde Nederlander in jen eige straete, en dat nie allêên. As je in een wienkei staet luuster je nè de lokale zender, Omroep Zêéland, Hilversum en CNN deur mekaore. 'Ier gaet 't over de kan sen van Bruse Boys of PSV, ginter over president Clinton, daer over moe Janna d'r snorfiets. 'Je za 't nie geloove, mé gister eit er toch êên dien en dien zie wèrke. 'En in 't 'oekje roenkt er êên d'r over dat 't nooit goed kan gae in Slowakije noe dat ze los bin gegae van Tsjecho. Vanochend was t'r een wuufje die vertelde van d'r oudoom, die man was veertig jaer doof geweest en bie een specialist mee de nieuwste methodes ao d'n z'n eige noe laete operere. Vo de voorzich tigheid ao d'n mèr êên oore laete doee om te proberen, mé noe kwam 't uut dat z'n vrouwe snurk te dus dat ander oore liet 'n mé zitte. Nou, die van mien krulde nae op. Aollebei. Van puur genot liet ik nae m'n beurte vöbie gae. Die ménsen dochte vast da'k een bitje stoeng te suffen. Jae, een bitje geleerd, zu'n ze wè gedocht zukke lui bin wè is verstrooid. Nog waer ook, mèr eerder verstrooiing as verstrooidheid, 'k 'Ebbe ze 't mé laete dienke, natuurlijk. 'k Kan toch moeilijk zeie: ménsen 'k komme feitelijk vo julder, ma'k 'ier een uure bluuve en lui mé vee. Dat gae nie. Nee, je moe gewoon een bóóschap O, wacht even, ik kan wè is vö m'n vrouwe om gebakjes gae. Kriege 'k vast een lekkere smok van d'r en wien za't zeie wat a'k aol 'oore. Kan wè even duure, 'oor. 55

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1999 | | pagina 57