soort nieuwjaarsreceptie voor de stad Hulst en omgeving. Om ieder jaar een gevarieerd programma op kunnen te bouwen, is de organisatie vaak weken lang bezig om in de omgeving mensen te bena deren. Dat lukt ieder jaar weer. Folklore en dialect zijn hier bekende onderdelen. Als vaste afslui ter presenteert zich ieder jaar weer de groep Ambras. Enthousiaste bellers vertelden ons, dat de thuisblijvers deze keer wel heel veel hadden gemist. Nieuwjaarsreceptie op Schouwen-Duiveland Op de officiële nieuwjaarsreceptie van de gemeente Schouwen-Duiveland ontbreken traditiege trouw niet Wannes, Jannekee en Endrik. Het drietal geeft in onvervalst dialect een terugblik op het afgelopen jaar en blikt ook vooruit. En herkenden we niet enkele personen die optraden in oktober op onze Dialectdag in Kapelle? Net als op de nieuwjaarsreceptie van de Commissaris van de Koningin in de Middelburgse Abdij, komen folklore en dialect de laatste jaren meer en meer op de voorgrond te staan. En dat is nu een aspect van het Zeeuwse streekeigene. Bei Cok Bei Cok schreef als nieuwjaarswens een fabel over de Griekse wijsgeer Diogenes. Die zocht met een lantaarntje naar goeie mensen, maar kon deze nergens vinden. De tekst zetten we al in de vori ge aflevering. Verder melden we dat hij nog steeds voor Radio Goes, elke eerste en derde woens dag van de maand van 13.00 uur tot 13.30 uur zijn dialectprogramma heeft. Op zondag daarna wordt het programma herhaald en wel van half zes tot zes uur. Daar was enige weken geleden het volgende te horen: Preeksje Noe wil ik et ter is over èn atter aalmè rnêêr en mêêr onnöödig Engelse woorden worren gebruukt. 't Is gewoon ieselijk oevee a je die d'r tegenkomt in kranten en ok op radio en TV. Dat vin ik erg jammer. Et Nederlands wor di zodoende glad deur onder-esnêêuwd. Vooral ok in de mezieknum- mers is dat êêl erg. 't Schien nie mi aars te kunnen as titels in 't Engels en noe is 't a zö a oanze eigen vèsjes op 't Songfestival ok a in 't Engels ezongen motten worren. Allemille vanwege 't gel delijk belank. Ménsen op leeftied (en ik bedoele dan die a boven de vuuftig bin) èn in 't algeméén gin of weinig Engels elêêrd op schoole en verstaên en begriepen dan ok êêlemal niks van de tek sten en uutdrukkiengen. Deze ménsen vinnen die Engelstaêlige muziek dan ok verschrikkelijk. Oans eigen Zêêuws dialect ei tet ok stik moeilijk om een bitje stand te ouwen, dat weten ulder ok best. Di is ok vee verloop in. Vooral bie de jeugd en ok vernaêmelijk op de grottere plekken in Zêêland. Jammer, jammer, jammer. Aal de ménsen die van jongs avvin Zêêuws epraat èn roep ik op om dat te bluven doen. Schaêm je 'n eigen d'r nie voe. 't Is mööi en a je 't van jongof praat, kü je jen eigen d'r 't beste in uutdrukken. 't Klienkt ok vee gezelleger, zeker a je je onder mekaren bin. Schaêkel nie al te gauw over op 't Nederlands wan butendiekers die ier weunen kun je eus wé verstaên. Ok ouwers motten mie d'r guust Zêêuws bluven praten en nie alf om alf, zö a dat dikkels gebeurt, wan dat liekt êêlemal ner gens op. Dan öör je soms iets as van die kumsa: 'Zeg Maikel eb jij je euswerk a gemaakt en let jij op de kids? Zei toch gewoon: 'Mechiel, bi j'a klaêr mie lêêren en kiek of en toe is ni de kleine guust? En werom mö me mee doen an wurksjoppen en gaên luusteren nï de outsijder, die uutleg geef over de sofwaêr in de sjoowroem? Me rien op oanze mountenbijks foelspiet zonder swieter om een pak komfleeks en kriegen dan plen- tie aêrmails. Dan reesenme trug ni de survusflet, di a net de enterteener an-ekommen is voe een hep- pie sjoow. De paartijm oppereeter is mie de frielans mennesjer in de livving an de praat a me di ankommen. 54

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2000 | | pagina 58