dworsbalken an'espiekerd waere. An weerskante was t'r 'n opsteppie om d'r makkelek oover heene te kunne klimmene. Oover die haemeeten liejp 'n Kèrkepad vanof de Dirrekdoewnswegt toet an de Scheerhoek, wêêr ze noe Kelderwegt tee'n zégge. A m'n dêêr an kwamme gienge m'n rechdeur de Stellewegt in. 'n Zanwegt mit waegenspooren. An weerskante van de wegt stieng opgöönd struukgewas mit'n inkele kopbaom d'r tussendeur. Vaoder liejp zöö mar nae lienks in reks te kiekene, in 't was of dat'n 't rook, hie vong altied veugelnissies. Wiele liejpe d'r geweun verbie, mar hie niejt. 'Kiek.' zei'n, 'dêêrzit wêêr'n nissie.' Hie lichtende uus êên voorêên op om te laete ziejene wêêr 't zat. 't Bêês'ie zat op 't nissie in keek uus mit 'n paer benaowde aogies an. We mochte d'r mar eeven nae kieke, want a je 't anraekende of aje mi'je aesem d'r ooverheene kwam, kö'je 'tnissie mit ei'ies vergeeve, in dan keek 't veugeltie d'r niejt mêêr nae omme. De nisten van Hesters waere gróót van stik. mar nissies van róóbossies of van kneu'ies waere veel kleinder. Van'n braemschietertie vong ie't hêêlemaele niejt. Dat was zóó kleine, dat zat verschoole in 'n holle baom of in 'n gat in êên of 't aore knozze. Lewèrrekies bouwende d'r nissies in 'n bee'ie ruugte op de grond of tee'n 'n haogte of in d'n duune. Vaoder kennende zoowat alle veugelties, die hier rond vlooge. Dat hao'n van mééster Lips, z'n zwaeger, elêêrd. As ze zonge of fluitende kon'n onmiddellek höóre wat voor veugeltie 't was. n Koekoek kö je netuurlek altied kenne, die riejp an z'n eige. Vroeger zeije ze wel's: 'Hie haelt de koekoek niejt mêêr.' Dêêr bedoelende ze mit, dat'n kommendejaere de koekoek wel niejt mêêr zou hóóre roope; dat'n uut d'n tied zou weeze. Oopa van 't stee'ie lichtende dêêrom, as'n in't voorjaer voor 't êêrste de koekoek wêêr höórende roope, z'n haoge zieje pè'ie, in dan docht'n bie z'n eige, zóó, dat hè'k aok wêêr magge beleeve van 't jaere. Halferweege de Stellewegt was t'r wêêr 'n klimsel, in dêêroover ko je op de haemeete van Jaop van Noor'n komme. Vroeger was die haemeete in de stee wêêrop 'n weunende, van Jajn'ie Mastenbroek. Op die haemeete liejpe mêêstal 'n stik of wat koejen, in azze die dan de hond zagge, kwam dat wel's verkêêrd uut. Dan liejpe die koejen mit de staerten nae boove achter de hond an. Eêrst vong de hond dat wel kitteg, mar laeter kroop'n van benaowdegheid tussen uus in, in dan moste wiele de koejen van uus lief houwe. We maekende da m'n vort kwamme. Deur 't bossie bie de stee kwamme m'n dan eindelek in 't Diekstel op de wegt. Vaoder gieng altied êêrst 'n passies nae d'n ouwen Teun Taenes in bie Lien, 'n dochter van z'n, kieke. Wiele trokke nae 't bèrreg'ie. Dêêr waere sondaeksaevens dichte de jonges van Jaop van Noor'n. van Wullem Klepper in nog wel mêêr jonges in rneissies uut de buurte. We dee dan schuu'ie verloore speele. Je kon dêêr altied lekker vort kruupe. Tussen de mastbaomen of achter braemstruuken. Sommege ouwere jonges in rneissies kroope wel's zóó'n ende vort daje ze niejt kon vinde. in dat gaf je 't mar op. Tee'n d'n donker gienge wiele nae oome Geerard. Vaoder was dêêr ongertussen aok nae toe'ekomme. As't 'n móójen aevend was bleeve wiele buut'n op d'n bank zitte, in dan kreege m'n van tante Teuna 'n komme'ie suukelaodemellek. Dat was van mellek van de geite, mar dat lustende wiele niejt. We göójende uus bakkie stille'ies onger de hegge of bie de bloomen. 'k Kan niejt zégge hoe't smaekende, 't was voor uus niejt om te drienkene. We konne't niejt deur uus keele kriege. A m'n buus gienge greege m'n van vaoder 'n peeperement. We dee dan wie 't lankste d'r mit kon doewe. Mar ja, êêr dan m'n tuus waere hao m'n 'n allange op'ezooge. 'Zóó.' zei moewder, 'hei je dêêr eindelek, 't Is laete ewoore. Göö mar gaow nae bédde. Merrege is't wêêr vroeg dag.' Uit: Verhaelen uut 't land van haogten en hillen, uitgegeven door de Werkgroep Dialectenonderzoek 'Uus Oudurps' in samenwerking met: Uitgeverij C. van Koppen B.V. te Ouddorp. 35

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2000 | | pagina 37