Plattegrond van Sluis met huizen en gebouwen. Overeenkomst met het tegenwoordige Sluis is
weinig te vinden. Het kasteel werd in 1820 geheel afgebroken, van de Westpoort en de Zuidpoort
zijn slechts restanten over. Braun-Hogenberg 1580 (Zeeuws Archief, Zelandia Illustrata I, no.
706).
zelfs niet zeker van dat het er gestaan had.' Het feit dat 16de- en 17de-eeuwse kaarten slechts wat
woonblokken weergeven, vergroten deze twijfels.2 Een te onzekere basis met andere woorden voor
verregaande historische gevolgtrekkingen en archeologische verwachtingen. Anderzijds: er mocht
toch wel wat verwacht worden. Zoals gezegd: de hoge bloei was bekend. Bovendien hadden eerdere
kleinschalige en irreguliere opgravingen aangetoond dat Sluis over een rijke archeologische
ondergrond beschikte. En het terrein in kwestie was blijkens oude kaarten lange tijd bebouwd
geweest. Alle reden dus voor een zeker, zij het gematigd optimisme.
Maar wat schetste een ieders verbazing'? De opgravingsresultaten overtroffen de verwachtingen van
zelfs de meest optimistische onderzoeker: funderingen, muurrestanten, haarden, afvalkuilen,
stortputten, een enorme hoeveelheid voorwerpen - wat werd er allemaal niét gevonden?
De opgravingen zijn inmiddels reeds enige tijd beëindigd en de aandacht is thans verschoven naar
vondstbeschrijving en -conservering, c.q. -restauratie. Het vervolgonderzoek zal waarschijnlijk pas
over geruime tijd afgerond zijn en gepubliceerd worden.
Het is daarom dienstig nog eens naar de historische bronnen te kijken, maar nu wat gedetailleerder
en met de vondsten als uitgangspunt. Want het grootste deel van het stadsarchief van Sluis mag dan
verloren zijn gegaan, dit betekent niet dat we het geheel zonder ter zake relevante lokaalhistorische
gegevens moeten stellen. Een redelijke hoeveelheid archiefdocumenten uit Sluis werd in de tweede
helft van de 19de en de eerste decennia van de 20ste eeuw in druk uitgegeven, c.q. geciteerd door
10
