Miems van Citters woont in Burgh, waar zij ook is geboren. En dat is aardig, als je bedenkt dat Cats van Schouwen kwam, ook de kunstenaar van het beeldje van Schouwen komt. En treffend is dat het wapenschild van de stad Brouwershaven, boven de deur van het stadhuis, door haar is gemaakt. Miems van Citters heeft haar opleiding gehad aan de Koninklijke Academie te Den Haag. Ze heeft les gegeven in handvaardigheid en tekenen. Zij is een veelzijdig kunstenares: naast schilderen, tekenen en etsen, houdt zich zij vooral bezig met beeldhouwen, zowel in hout, steen als brons. Inspiratie vindt zij veelal in het Zeeuwse land, in wat zij dagelijks om zich heen ziet. Ik ben dan ook erg blij dat zij de opdracht aan Ad Braat over wilde nemen. Dan nu het beeldje, waarvan ik in ieder geval vind dat zij er zeer in is geslaagd iets te maken waarin het doel waarvoor het is bestemd te herkennen is: geschiedschrijving. Het zijn er dus twee geworden: een grote en een kleine voor respectievelijk de categorieën boek en artikel. Ik zal nu de beide bronzen beeldjes onthullen en kort vertellen wat ze voorstellen: - een vrouwenfiguur (een van de muzen?), staande achter een zuil, een rustpunt, letterlijk een steun, zoals archieven de steun voor historici zijn; - lezend in een boek, een geschiedenisboek (of een oud bronnenboek?); - een boek met een gat erin, daarmee verwijzend naar de oorspronkelijke liasgaten in archiefstukken, want met archiefstukken schrijf je geschiedenis. Daarbij kun je ook door het gat heen kijken, als het ware naar het verleden (en misschien ook wel naar de toekomst). En misschien is het gat ook wel een leemte?; - aan het boek zit een oor, symboliserend de archeologie (het is ook de Werkgroep Historie en Archeologie), want ook dat is geschiedschrijving. En juist aan het oor (ook een handvat, letterlijk) zijn archeologische vondsten vaak te determineren; - het oor en het gat kunnen dan staan voor 'horen en zien', en als je goed kunt horen en zien (en je dus bewust bent van je omgeving, inclusief je verleden) sta je toch wat steviger in deze wereld. Maar misschien zie ik er wel meer in dan Miems er in heeft gestopt. Bijzonder is natuurlijk dat de beeldjes unica zijn en niet te koop. Op zijn plaats is hier nog een woord over de sponsoring, ook dat hoort bij de nieuwe tijd. En die sponsoring is juist heel passend: het zijn twee Zierikzeese bedrijven, geleid door twee mensen met een sterke historische (en Zeeuwse) belangstelling, en die mag ik hier best wel noemen: Driekleur/De Vlieger Verzekeringen en Noordhoek Diving. Hiervoor dank. Wat betreft die verzekeringen: alsof je geschiedenis kunt verzekeren, garanties zijn er nooit. 'Geschiedenis is een discussie zonder eind', zei Geyl al. En het duikbedrijf is juist een erg toekomstgericht bedrijf, met veel innovaties, dat recentelijk nog in het nieuws was omdat het een onderwaterrobot ontwikkeld heeft. En dan over geschiedenis gesproken: geschiedenis is permanent veranderlijk. 23

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2001 | | pagina 27