Natuurgebied 'De Deebij Kattendijke. Vanwaar, bij de verdronken gronden aan 't Kreekrak, zich de lucht verwijdt, rust, nu door dam en trein verbonden tot nauwere saamhorigheid, die wond're hoek der lage landen, zo rijk aan klei, zo arm aan stranden. Het slot, vele regels verder, wil ik u evennmin onthouden: Van 't verste eind der oceanen het beurtgezang der schepping zong: Laat mensen hun voorbijgangswanen, het levenslied is altijd jong. Daaraan wilt gij ons, Zeeland, wijden en leren sterk te zijn in lijden. U begrijpt, dames en heren, in welke verheven geest de jury onder mijn, door de Zeeuwse ballade van mijn grootvader geïnspireerde, leiding haar werk heeft gedaan. Zij werd daarbi gestuurd en gesteund door een reglement. Voor twee artikelen vraag ik uw aandacht. Om te beginnen had een nominatiecommissie al veel voorwerk gedaan: voor beide categorieën artikelen en boeken, was een tiental titels geselecteerd, waaruit de jury haar keuze diende te maken. Dat was prettig, want de productie over de geschiedenis van Zeeland is groot. De jun heeft kort over deze omstandigheid gesproken, omdat er één bezwaar aan kleeft: wat, als een in de ogen van de jury serieus kans hebbende publicatie niet genomineerd zou zijn? Gelukkig bleek geen van de juryleden van mening dat het in de praktijk om een ernstig probleem ging, al waren er enkele vragen in dit verband. Dat leden van de nominatiecommissie en van de jury vanzelfsprekend niet in aanmerking kwamen, zou men met meer recht als een serieus probleem kunnen aanvoeren. 26

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2001 | | pagina 30