d'r netuurlek aok't êên in't aore valle op z'n tied. Wêêr moste ze't aars laete... zei noe zellef.
Echt zwemme dee m'n d'r nog niejt. Dat konne m'n trouwens gêênêêns. We dee wie d'r't vaorste
in dust te laopene. Op't leste waegende m'n't om dwars over te steekene. Dan gieng je d'r toet an
je nikke toe in. Dat vonge m'n al 'n hêêl waegstik.
'Dat zwemmene dee m'n stiekem, ikke mi' Maert van uus. Dat mocht ze tuus niejt weete. Meschien
dochte m'n wel dat'r wat voor uus op zou zitte, as ze d'r achter kwamme wa' m'n dêêr in d'n duune
uutspookende. Je hao best kans da'je dan de wind van vooren kreeg. In dêêr zatte m'n noe aak wêêr
niejt op te wachtene. Toch kreeg moewder op 'n gegeeve mement in de smiezen dat'r iejtewat scheef
zat. Azze m'n vriedaeksaevens in de teile gienge, wier't waeter geweun bruun, in uuze hemden zagge
d'r aak al niejt al te fris uut. 'Wat spooke joele mi' z'n twêên toch in vreedesnaem uut?' vroeg ze.
'Mo'je kieke hoe vuul dat waeter in de teile d'r uut ziejt, d'r drieft geweun 'n kaom op.in dan mo
'je die hemden es zieje
Wiele hiejwe uus eige mar sjaokes. Ja, wat ko'je aors doewe as 'n bee'ie benood in onoozel kieke
in doewe of da'je van d'n prins gêên kwaed wist. 't Begon noe wel toet uus deur te driengene dat
dat bruune waeter in de teile wat mit die koejepit te maekene hao.
Op 't leste is dat zwemmene voor uus nog ekstra spannend ewoore voor uus gevoel zellefs knap
gevaerlek, want toe m'n op 'n kêêrtj ie wêêr es mit z'n allen in dekoejepit zatte schrokke m'n uus
eige op 'n gegeeve mement weezenlóós. Inêêns hóörende m'n in de vaorte 'n vrêêselek geschrêêw
in zagge m'n 'n kroo wuuven komme anklaowe, mit van die zwarte mookmusten op, heen in weer
zwaojende lange keursen, baelezakken oover d' r schoeren, in d'r schreepels in de locht of da' ze
uus d'r mit te lief woe gód.
Wiele d'r as de hiereginter vandeur netuurlek, da'ka'je begriepe, de klêêren onger uus naeremen,
de klompen in uus hao'n, in fekke weig! 'k Zieje Toon van Dirrek nog weigstekkere mit z'n röö
bille'ies. De aore waere allemaele spierwit. Dêêrom viel dat zê op netuurlek. Raor eigelek dat zokke
ombelangrieke kleinegei'ies je zöö bie kunne bluuve, je leevenlank. Da' m'n puutmenaekend
zwomme vonge m'n niks bezonders. Zóó gieng je tuus toch aak in de teile wêêr iederéén bie was
friedaeksaevens noe ja, toet op zeekere leeftied netuurlek dan woe je dat inêêns niejt mêêr. Affein,
wiele konne bliekbaer toch harder laope dan die vrouwelien mit d'r lange rokken, in kwamme d'r
voor uus gevoel toch nog zonger klêêrschooren of. Mar voortan, as m'n wêêr gienge, hiejwe m'n
de boel wel goewd in de gaaten. De schrik zat'r goewd in, b'uus.
Die wuuven -dat begreepe m'n laeter- kwamme in de Middelduune koeken pikke, van die plakken
koejestront zoeke om op te stookene op de pit, in 's winters in de kachel. Kooien waere diere! In de
meansen van de Brussel -we zeije aak wel van de horrelshaogten'- hao 't niejt brêêd in diejn tied.
Zöö, dat was't dan zöö'n bee'ie 't begin van uus zwemleeven. Laeter toe m'n mêêr vertrouwd waere
mit 't waeter, gieng m'n wel nae de twêêde pit, wee'ie wel, wêêr de jonges van d'n diek zwomme.
Die zwomme aak allemaele in de blööte konte. Mar dat dee ikke mi Maert van uus niejt. Wiele hao
toe al 'n zwembroek, zöö êêjn'ie mit van die raoze in witte strêêpies.
In nog wêêr laeter, toe m'n van de jonges in de twêêde pit hao lêêre zwemme op z'n hojn'ies, net
as vaoder -de beste man heit nööjt aars ekund- gienge m'n bie haag waeter nae 't zêêkajn'ie.
Dêêrvoor hoevende je mar net d'n diek oover te steekene en nog wêêr laeter, toe m'n uus eige zöö'n
bee'ie vollêêrd voe'lende, gienge m'n tende de Stêênwegt, of soms wel an d'n Hoek van Kao'ie
Teunes. Dêêr zwomme de Göörêêrs altied. Die konne d'r aak wat van!
Dat zwemmene komt, a'k a'm'n jeugdjaeren dienke, altied wêêr bie m'n boove. In de
zeumervekajnsie leije m'n dan altied uurenlank in 't gors tee'n de zuudiek. 'k Ruuke noe nog dat
vorsgemaojde hööj dat dan op 't land lei te draogene in de buurte. Raor eigelek.
Zou dat gêên ouderdomsverschiensel weeze a'je zöö an vroeger jaeren gööt dienke?
As dat zöö is, is't 'n kwaed teeken, vi'je aak niejt?
Mar je doewt d'r niks an. D'n tied gööt geweun deur. Waer of niejt?
66
