De inbraakgeul ten zuiden van het dorp verbreedde en verdiepte zich en knaagde reeds aan de fundamenten van de huizen. Gelukkig was het nog niet helemaal te laat. In januari 2003 bezocht ik Valkenisse voor de laatste keer. Toen al, terwijl de dammen nog in aanbouw waren, had zich een laag slik van ongeveer 50 cm hoogte gevormd over de resten van het dorp. Ik herkende de plek waar ik meer dan tien jaar onderzoek gedaan had niet eens meer. Het experiment met de dammen lijkt dus geslaagd, al is het nog te vroeg om te juichen. Samen met de officiële instanties heeft de AWN een grote bijdrage geleverd aan het onderzoek en het in kaart brengen van de zichtbare resten van het dorp. Valkenisse is daarmee het best gedocumenteerde, buitendijkse verdronken dorp in ons land. Ook als het experiment met de dammen onverhoopt mocht mislukken en als gevolg daarvan het behoud van de archeologische resten in situ niet mogelijk blijkt te zijn, dan zijn deze, mede door onze inspanningen, in elk geval ex situ bewaard gebleven. En daar zijn we best een beetje trots op. 19

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2004 | | pagina 21