wiesseluk a iêllemille nie uutulaet'n.
Oans vinn'n zeeuws un stiksje van oanze eihun cultuur dat amme zou'n mott'n koester'n.
Kees Martens zei tur over in de PZC van zeven september dat ut om je moerstaal gaet. Dat betêêkent
dat je de taal van je moeder, d'n oorsprong spreekt. Mê oe is 't noe mie de Zêêuwse burgemêêsters
esteld. Ik nie uvroh'n wie 't Zêêuws hoed machtig is. Ik wete wê dat ur van de dertiene mè drie
in Zêêland hebor'n en/of getohun bin. Eên dur van stï noe voe joe. Ie is ter wereld ukomm'n op
klasse 2B van 't Sint Jewanna en een dag laeter udopt in de H. Maria Magdalena kerke in Hoes.
Moeder was de dochter van een middenstander, bedrijfsleider bie Kattenburg en lid van de
Verenihingu voe Andelsbelang'n. As kind keek ik vanuut de wiehu of de kinderwaeh'n op de
Hröote of Magadalena kerke, want de wienkel mie 't weunuus was ommus elehun op dun oek van
de Lange Kerkstraete en 't Kattestritje.
De man van mien moeder, mun vader dus, is hebor'n en hetoh'n op Kloetuhun. Zien vader, mien
opa, was schilder en kwam mie z'n vrouwe, een echt'n Poortvliet, uut Wissenkerke op Noord
Beveland. Zie dreef teves een commestible zaak in de Nieuwstrêête, noe Jachtuusstrêête enoemd.
Opa was lid van 't Sint Sebastiaan Schuttersgilde en ooit koningsschutter, mê ok bestuurslid van ut
inmiddels opuhev'n leesgezelschap 'Lust tot onderzoek'.
De vrêêhu is noe of a 't bijvoorbeeld Zêêws hunoeg zou wez'n om in twiduuzendzesse as
burgemêêster van Hoes ukoz'n te kunn'n word'n, zonder a't dialect van de Hanzestad kan sprek'n.
Lit stêên 't dialect van al die omrieng'de durp'n.
Collega van der Zaag of aarre liefhebbers oev'n niet onh'rust te worr'n. Ik hin ambisie in die
richting. 'K êt ier stik hoed ni m'n zin en dat wil 'k zö ouw'n.
Mens'n 't is allemille betrekkelijk en je mö waerde toekenn'n an 'tgeen a je lief is. 'T is hoed dattur,
voraal Kees Martens en z'n bestuur, dur eihun inspann'n voe de Zêêuwse taal as hroste gemêêne
deler. Dur is ommus a zovee mööis van en uut de streeke over de de mispitstraete ehööid. 'Oans bin
zuunig' hit mêêstal over held, mê 't zou eihunluk over öönze taal, produkt'n, cultuur, 't erfhoed,
tradisies, 't landschap of dun instorie mott'n hêên. Di voe mott'n me juust in financieel opzicht nie
zuunig wez'n. Me mott'n 't Zêêuws in d' breêê zin koester'n. Da's 't dubbel en dwas waerd.
Mens'n, lêêr me ze kenn'nde Zêêuwen. Ik spreke mun moerstaal slecht en in burhurpak voel
ik m'n eihun net een juun zonder pelle, mê ik toch litt'n zien over henoeg Zêêuws bloed te
beschikk'n. Ik voele m'n eihun, bin en bluve dan ok een Zêêuw in art' en nier'n.
Mens'n voe de Zêêuwse cultuur oev'n me ons eihun nie te schaem'n en voe de dialect'n a êêllemille
nie. Eêns 'n Zêêuw, altied een Zêêuw.
En laet'n mu noe êêrluk wez'n, dialect'n kunn'n sterk verschill'n, mê a'k an julder vraehu; Wat et'n
me noe? En 't antwoord is; Verscheie soort'n brood van de vloer, bruune, witte en krentestuut'n,
aol mie hoeie beuter, stropievet, kaontjes, poskop, heweune en kemiente kêês en puik fruit uut den
Zêêuwse böögerd, dan weet'n me aollemille wat a me te bikk'n krieh'n.
Elk woord dat ik verkeerd heb uitgesproken is weer een ander dialect dat ik beheers en u mogelijk
niet.
As Zêêuwsen burgemêêster van deze mööie hemêênte zeg ik, het kom aollemille hoed en verklaere
deze dialectendag voe heopend.
37
