je toch zeker Op een andere keer. kwam der wi zo'n staark verhael over den töög.'t Gieng over
paeling. Van de Bosse viste èk. in ie o aekjes ehzet in de vaert ni Sêêskaarke. Ie natuurlijk een
paer brandewientjes mi suker op, toen ten dit vertaalde, ma ie vertaalde't zö, datje 't gloafde. Op
een ochtend, zat ter een paeling an een aekje, die ten nie in de schute kon kriege Die was zö gróót,
dat zen rik soms boven waeter kwam. Wat ten èk perbeerde. et lukte nie. Toen ei ten et touwtje
vooran an de schute vast ehmaekt, in de paeling eit de schute ni Merjaen ehsleept. Toe ten bie de
aarbaarge kwam, zwom ten in een ziel, in ei ten zen eige los ehsnokt.' Ie was zeker vuuf kilo', zei
van de Bosse. Toen ten dit vertaald o ze der nog êêntje op ehnome, om de paeling te verdrienken.
Begriep je?
Noe nog even wat over de schole. De schole was een christelijke schole. Een bijzondere schole, zè
gezeid. Vaoder Trom zou zaage: 'In dat was ten.' Di gienge van aolerlei soorten op. Hervormden,
christelijk gereformeerden, gereformeerden, in ok nog a wat kinders.die nie ni kaarke gienge.
Sommige, omdat de openbaere schole op 't Durp te vaare was. Ma. di waere 'èk een stik of tien
kinders die van Schutje kwaeme. omdat de vaoders bie een boer waarkten. die in 't bestuur van de
schole zat.'t Was een êêl aande lópen vè die kinders, véé vaarder dan ni 't Durp. Ma wi ze noe ok
vandaen kwaeme. Eén dieng was vö ieder kind glieke 's Maendags most iedereen zen psalmversje
uut zen óód op kunne zaage...' De mééste kinders, liepe. Een enkelieng o ma een fiets. Ik liep ok.
Ikweet nog goed dat men een keer ni schole liepe, in toen iezelde et zè vréét, dat men bienae nie
kode loape. Toen men op schole kwaeme, dee Corrie de Vlieger der jas uut, in die bleef stief
overaande in de gang stae. Et was een biezondere schole, è'k.ehzeid. Ik weet nie of ten goeien was
of een slechten, want as de schoolopziener kwam, dan wiste men precies wat of de mééster gieng
vraege. De antwoorden wiste men èk natuurlijk. De schoolopziener docht dan. dat men stik goed
waere. Ik kan men nie herinnere, dat ten zaalf es wat vroeg. Les geve, dee de mééster op zen eige
maniere. Ie gaf drie weken rekenen, dan wi veertien daegen tael, of een weke vaderlandse
geschiedenis in jaertallen. Die jaertallen moste men uut ons óód lere. Men o, ok waas een weke an
één stik gedichten op motte zaage. Voordraege, bedoel ik dan natuurlijk. Mien gedicht was van
Guito Gezelle. 'Gij bad op ene berg alleen, maar Jesu, ik ervind er geen, waar ik hoog genoeg kan
klimmen, om U alleen te vinden.'
Leze déée men bienae aoltied uut dezelfde boeken. Jaap Holm en zen vrienden, in Willem
Wijcherts. kan ik noch bienae uut men óód. Ma De Japanse Steenhouwer, van Multatuli', dat kan
ik men eige èk nog goed herinnere, omdat ik et zè mooi vond. Op een keer den't in zen óód, dat
men een jaertallekaerte most' Weken an een stik men de siefers mit oostindischen inkt motte
tekene. Die bin op een stik kerton ehplakt. in mit sinterklaos krege men dat dienk. Ieder zen eige
tekenwaark natuurlijk. Ik der nooit mi ni ehkeke. In wat dienk je as je psalm 72 uut jen óód mè
lere. Onberiemd! Lees ten mar es. As den doomnie den es uut de ouwe vertaeling voorleest,dan kan
ik 'n nog aordig uut men óód. 't Was wè raor zè as ten les gaf, ma men konne toch wè leze, schrieve,
rekene in tael. Ma ik mè wè zaage, dat ik in de leste klasse, toen men een andere mééster meer
ehleerd dan in aol die jaeren di vè.
Tussen de middag bleve der nog a wat kinders opschole ete. As 't mooi weer was, 's zomers dan
déée men dat nie. Dan gienge men krabben vange in de kaoie. Aole kinders waere waeter gewend.
De duiven stieng aoltied vol, in di waere overal pitten. An gevaer dochte men toen nie zö véé as
noe. De stikzak mit bróód gieng dan mee, in onderwegt aete men die leeg. Men déée een mossel an
een touwtje, in dan most je wachte tot ter ene an gieng vrete. Je aelde dan op, in ie bleef ter dan
bienae aoltied anange. Mit óóg waeter, men mossels op voorraed in een bakje an de damwand, di
bleef aoltied waeter in stae. As je een rooien vieng, dan je een dokter. Dan was je goed of, want
die was meer waerd. Ma wie de mééste vieng, was toch den besten. Ik weet nie mi of ter ene een
horloge ma men bin nooit te laete op schole ehkomme. Der is èk nooit wat gebeurd, in di konne
der ma twéé of drie zwèmme. Ma dat 't waeter gevaerlijk is, was ons mit de paplepel inehgote. Ik
52
