gieng natuurlijk aoltied mee, want wat is ter mooier vè een kind.
Of de ouwers 't aomae wiste, dae weet ik nie. Die van mien wè, ma ik struunde aoltied an den diek,
dus dat vonde ze êêl gewoon. Van de mééster è'k 't nooit begrepe, dat ten dat aomae goed vond.
As ik mééster ehweest was dan dan o ik dat nooit ehdae, dat wist ik toen al.
Merjaen is nie mi zo as't was. Daerom is't wel es mooi om an dat ouwe Merjaen trug te dienken.
Harry Bóót, Zierikzee, november 2003
Dit jaar zal het thema van de Dialectdag in oktober 'Dialect en muziek' zijnIn het kader daarvan
het volgende voorproefje:
De muziek
Tegenwoordeg höör ie dat zöö niej méér.
Meschien beurt 't toch nog wel: Dat d'r zoo mar
Op zöö 'n wèrme zeumeraevend, zonger wind,
lemend bute op z'n hoorn te spelene zit.
Ik weet nog goewd da 'k 't voor 't éérst höörende.
In ik vroog: 'Wat höör ik noe toch ginter achter de haogte?'*
In moewder zei: 'Da 's iemend van de muziek'.
In ik woe aok wel van de muziek weze.
Tegenwoordeg höör ie dat zöö niej méér,
Zöö'n melodie van 'n onbestemd verlangen.
Meschien is die omme'ekomme in
't Geknetter in geraes van dezen tied.
53
