t
X Theetuin/B.B.
In de Morelleput
Tenslotte voor dit stikje over de jeugd van toen nog iets dat a m'n in overleverieng is verteld. Et
verschiensel 'gatjemuure'. Da schient 'n bezigheid gewist te wezen die atter op neer kwam dat ze
mee 'n aantal jongens, in d'n donker natuurlijk, bie d'n êên of d'n aoren mee d'r rik tegen de muure
gienge staen en tegelieke mee d'r kont tegen die muure anbongsden. Net zo lang tot a binnen die
spiegel of de schilderietjes van de muur af viele.
Bie vee van die uusjes waere dat ma ienkelstêênsmuurtjes, dus succes verzekerd. Zo gauw a je
binnen wat oorden, vloog je weg en gieng je ergens om 'n oekje staen kieke en luustere oe at et mee
iemands algemêêne kennis van verwensiengen en zegenwensen stong.
Wie zei d'r iets van die rotjonge van tegenwoordig
De bovengenoemde activiteiten staen volgens mien nie in 'Koekoek schietebroek'!
Jaap Murre
OVER HET ZEEUWS
Als vast onderdeel van deze rubriek zullen we in de toekomst aandacht besteden aan dialectnamen
op gebouwen. Als eerste noemen we een huis in de Tuinstraat in Biervliet. Een woning met erop
geschilderd: An 't Kaaiediekje. Het Kaoidiekje was tot 1865 een zeedijk. Toen werd de
Elisabethpolder ingedijkt en werd deze dijk dus een slaper. Zo leerden we dat vroeger op school.
Ongeveer vijfhonderd meter ten noorden van deze woning was er destijds een haven. Mensen in
Zeeland spraken nooit van een haven, maar van een Kaoie. Me gaon 's nao de kaoie, zeiden de oude
mensen. De Kaoie was destijds een hangplek voor ouderen. Dit landbouwhaventje werd omstreeks
1815 aangelegd en deed dus dienst tot
omstreeks 1865, maar toen was het ook flink
dichtgeslibd. Een deel van de nieuw bedijkte
schorren behoorde aan de gemeente Biervliet,
die lagen vóór het dorp. Vandaar de naam:
voorgronden. Het huis op de foto staat dus op
de voorgronden en naast deze woning liggen
nog altijd de volkstuinen van de gemeente.
Wudder 'èn 'n 'of in de voogronden, zeggen de
volkstuiniers.
Pluimvee
In december kwamen een aantal medewerkers(sters) van het Woordenboek van de Vlaamse
dialecten bij mekaar bij de familie De Zwart op de Marolleput. Onderwerp was die middag het
invullen van een vragenlijst over het pluimvee, de kippen, ganzen, pauwen en eenden. Het werd een
gezellig middag, maar vooral een goede. De
antwoorden vlogen heen en weer over de tafel.
Na afloop hadden we een goed gevoel. Het
samen invullen van vragenlijsten is niet alleen
gezellig, maar het is ook nuttig. De leden van
het Boerengoed uit Kruiningen weten dat al
jaren: zij vullen immers al sinds jaar en dag op
een vaste tijd samen de lijsten in. Ook op
Schouwen-Duiveland komt er regelmatig een
g
47
