groepje samen bij de familie Rosmolen in Zierikzee. En daar wordt ook heel wat te berde gebracht. Misschien interessant ook eens in uw omgeving zo'n groep op te richten. Dialect is immers veel meer dan antwoorden opschrijven. Dialect is vooral praoten of praeten. Op de Marolleput staan allemaal bordjes met spreuken in het dialect van het Land van Cadzand. VERHALEN EN GEDICHTEN Luusterkruud De vertedering Midden-Zeeland kwam de afgelopen herfst naar buiten met een verhalenbundel. In de vorige Nehalennia werd daar al op blz 64 uitvoerig aandacht aan besteed. Het boekje is te koop bij de meeste Zeeuwse boekenwinkels voor 7,50. Wie het thuis wil ontvangen, belt even naar 0113 -351317 of mailt naar: kerkje@ellesdiek.nl. U ontvangt het dan voor de prijs van 9,00. Om een beeld te geven van de teksten, namen we twee fragmenten op. Uit 'Het voertochtjevan Rachel van de Vrede in het dialect van Yerseke. En toen ze opstapten om naè de boat terug te gaen, zei Ted:'Wij zouden het leuk vinden als jullie eens een dagje mee gingen varen.' Triomfantelijk keek Wantje naè Ko. Zö van 'zie je wè aan ze best meevielen'. Daè wier of esproken voe een diesendag, Ko kon wè een snipperdag kriegen. Ze liepen mee toet an 't tuun'ekje. 'Nou tot dinsdag dan hoor, o ja voor ik het vergeet, zou jij m'n kajuitje willen politoeren, want dat is hard nodig', en rneneêr Ted sloeg Ko op z'n schoere. 'En Wantje maakt voor ons een heerlijke slaschotel hè, want dat kan ze zo goed', zei mevrouw. Ko zweeg toet aan ze uut zicht wazzen, Wantje stoeng 't schreeuwen naeder as't lachen en Ko zei in z'n woede:'Je dienkt toch nie a'k bepoeletoeterd bin zeker'. En Wantje zei in aal der ellende:'En ik nie beslaescheuteld.' Uit 'M'n nieuwen bal' van Frans van der Heijde in het dialect van Biggekerke. De twidde keer, da'k m'n kostbaer 'monster' meenam, wier jammer henoeg ook de leste keer. Me hienge nè d'n 'oliebollen', een weie in de buurte van Krabbeneiland, verre weg van boeren en Babijn.. De naeme zei a henoeg over de staet van ons veld... Di wier wi ard hewerrekt om de bal tussen de jassen te kriehen. Mae wï duurde't nie lang. Mien kostbaere speeltuug rocht in 't prikkeldraed en noe kan een lere bal di wè tehen, mae in een plestieke bal komt d'r dan een haetje... Ik ao't nie brêêd, toen a m'n bal lek bleek te wezen. En een lekke plestieke bal öör nie ronder, ao je d'r mee deu bluuf spele. En pompe op dat lek ielp hlad nie.En dan hienge ze ook nog es spotte mee m'n, wan ik ao in 't behin gezeid, dat een plestieke bal net zó hoed was as een leren... Ik weet het noe nog, wie a t'un kapot heschoten eit. Ie êête Toon. Mae over saemen een nieuwen betaele, ebbe ze 't nooit mi haod. Vö rnien wier 't het twidde balloze tijdperk. Tuus hekomme bin'k drek nè m'n moeder hehae en 'k ebbe allêên mae hezeid: 'Zie je die bal ier. Die was toch net zö hoed as een leren en vee hoekoper...?' Toen ebbe'k 'm an rêpen hesneë... 48

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2006 | | pagina 52